Γράφει: «Επέλεξα συνειδητά να σιωπήσω. Θεώρησα αυτόν τον τρόπο ως τον πλέον ενδεδειγμένο για να “συμμετάσχω” στις εξελίξεις»! Παίζει με τις λέξεις ο Δημήτρης και αρνείται την πραγματικότητα. Ο μόνος λόγος της σιωπής ήταν η αδυναμία να αντιμετωπίσει αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα. Συμμετέχεις στις εξελίξεις με τη δράση σου και όχι με την απραξία. Δεν τον κακίζω. Κι εγώ κάποτε όταν θεώρησα ότι δεν μπορώ να έχω λόγο και να προσφέρω, αποσύρθηκα. Δεν διεκδίκησα για τον εαυτό μου τον ρόλο τού δια βίου κομματικού αξιωματούχου. Γιατί το λάθος του Δημήτρη και κάποιων άλλων «ηγετικών στελεχών» είναι ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή θεωρούσαν πάντοτε τους εαυτούς τους μοναδικούς και αναντικατάστατους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν νέα στελέχη!!!
Δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν είναι σε θέση σήμερα να κάνει τη «μεγάλη στροφή στην πολιτική του». Άλλωστε, προς τα πού να στρίψει;;; Όπου και να στρίψει το περιμένει ο γκρεμός. Η λαϊκή βάση, η μεγάλη κοινωνική συμμαχία που κάποτε στήριζε το κραταιό ΠΑΣΟΚ, έχει απομακρυνθεί και είτε είναι χαμένη στις αναμνήσεις είτε παλεύει για τον επιούσιο αδιαφορώντας για τις προσκλήσεις του Βενιζέλου, είτε έχει πάρει το δρόμο που οδηγεί στην απώλεια, δηλαδή ΔΗΜΑΡ ή ΣΥΡΙΖΑ!
Εγώ πιστεύω στο «διπολικό σύστημα» γιατί αυτό πραγματικά παρέχει σταθερότητα στην κοινωνία. Αρνούμαι όμως να δεχτώ τη συνεργασία κομματιδίων που το καθένα υπονομεύει το άλλο και όλα μαζί το συνολικό κυβερνητικό έργο. Πρέπει να μας ενδιαφέρει η «σφυρηλάτηση συμμαχιών» στην κοινωνία. Όσα χρόνια ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και ο Συνασπισμός εκαλείτο σε συνεργασία, ουδέποτε ανταποκρίθηκε. Και είναι δυνατό να πιστεύει κανείς ότι θα ανταποκριθεί τώρα – είτε ως ΔΗΜΑΡ είτε ως ΣΥΡΙΖΑ;;
Με αρχηγό τον Βενιζέλο, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να ανακάμψει. Κι αν, ας πούμε, το συνέδριο εκλέξει κάποιον άλλον, πάλι δεν θα ανακάμψει γιατί δυστυχώς στους κόλπους τού [απο]κόμματος δεν υπάρχουν στελέχη τέτοιου βεληνεκούς.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει ο Δημήτρης και ο Κώστας Σκανδαλίδης είναι ότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να ξαναβρούμε το νήμα που ένωσε τη ζωή μας, τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών με ό,τι πιο δημιουργικό μέσα από τις γραμμές του ΠΑΣΟΚ. Εμείς οι απ’ έξω που βρεθήκαμε για χρόνια μακριά από τα κομματικά και κυβερνητικά πόστα, νιώθουμε ότι αυτοί που κάποτε δεν βγαίνανε ούτε στο τηλέφωνο, ενώ ήσαν υπουργοί και γραμματείς και φαρισαίοι, δεν μπορεί να εξακολουθήσουν να έχουν λόγο στις κομματικές διαδικασίες. Βέβαια στο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, ας κάνουν ό,τι θέλουν.
Ο Κώστας προφανώς έχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού του ότι κάποτε ως υπουργός Εσωτερικών έφτιαξε έναν εκλογικό νόμο που έδωσε τη νίκη στο ΠΑΣΟΚ. Ας μην ξεχνάει όμως ότι τότε το ΠΑΣΟΚ είχε άλλον «αέρα» και οι συνθήκες ήσαν διαφορετικές. Κι ακόμα, αμφισβητεί τη συμμετοχή του Κινήματος στην κυβέρνηση συνεργασίας και επιρρίπτει ευθύνες για τη δημοσκοπική συρρίκνωσή του στον Ευάγγελο Βενιζέλο!!! Μπα, τώρα το ανακάλυψε;;; Όταν όλοι μαζί προχωρούσαν στην πραξικοπηματική εκδίωξη του Γιώργου Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, τι έβλεπε ο Κώστας; Το θρίαμβο με αρχηγό τον Βενιζέλο;;; Εγώ και δεκάδες άλλοι σύντροφοι γράφαμε στο διαδίκτυο (άλλωστε δεν έχουμε άλλα μέσα επικοινωνίας) και τότε και στη συνέχεια για τον κατήφορο… Αλλά ο Κώστας έλεγε ότι ο Παπανδρέου έπρεπε να έχει φύγει… από χτες!!!! Κάτι τέτοιο έλεγε τότε. Έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να βοηθήσουν στην υλοποίηση ενός συνωμοτικού σχεδίου που θα γκρέμιζε τον εκλεγμένο πρωθυπουργό. Σκέφτηκε ποτέ κι αυτός και οι άλλοι ότι από τότε μέχρι σήμερα χάθηκε πολύτιμος χρόνος για τη χώρα;;; Αλλά έριξαν νερό στο μύλο του Σαμαρά και του Τσίπρα. Ο μεν Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός, ο δε Τσίπρας πανηγυρίζει γιατί το κόμμα είναι αξιωματική αντιπολίτευση.
Εγώ δεν μιλάω με αοριστίες. Όλα αυτά τα μεγαλοστελέχη που σήμερα επιζητούν να προσελκύσουν τους άλλοτε ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, υπερασπίζονται, πιο ταπεινά ίσως, τη μεγαλοστομία της προσωπικής τους ιστορίας. Φταίνε όλοι τους για το κατάντημα του ΠΑΣΟΚ, και γι’ αυτό η επανοικοδόμηση της σχέσης του σημερινού ΠΑΣΟΚ με την κοινωνική βάση είναι ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΗ. Και τούτο γιατί η σχέση όλων αυτών των μεγαλοστελεχών με τα μέλη του Κινήματος ή τους φίλους και ψηφοφόρους ήταν πάντοτε σχέση αλαζονική!!!! Κι αυτό φάνηκε πολλές φορές. Γιατί τα περισσότερα από αυτά τα στελέχη, επειδή έξω από το αξίωμα δεν θα μπορούσαν να σταθούν στην κοινωνία ως προσωπικότητες, προσπάθησαν να αναπτύξουν σχέσεις με το «κατεστημένο», με τους δημοσιογράφους των εξαρτημένων και διαπλεκόμενων μέσων μαζικής ενημέρωσης, με τους επιχειρηματίες… Οι Πασόκοι ήσαν δεδομένοι!!! Σαν πτωχοί συγγενείς πάντοτε…
Αναρωτιέμαι αν μέσα σ’ αυτό το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ υπάρχει τελικά κάτι θετικό και ανθεκτικό. Ας μου επιτραπεί να μην συμμεριστώ την αισιοδοξία κανενός. Το σημερινό κατάντημα του ΠΑΣΟΚ το έχω προβλέψει προ πολλού. Κι όχι μόνον εγώ… Η εποχή μας διαφέρει από τις προηγούμενες. Και το λάθος του Δημήτρη και του Κώστα είναι ότι σκέφτονται με τα μέτρα άλλων εποχών. Εγώ τους θεωρούσα και τους δυο ηθικούς και φωτισμένους συντρόφους. Μήπως όμως θα έπρεπε να αποσυρθούν; Άλλωστε σε ηλικία σύνταξης είναι και μάλιστα καλή σύνταξη θα πάρουν!
Ν.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
http://nikoslagadinos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.