Γιατί πήγε κατά διαόλου το πρόγραμμα της Ελλάδας

Στο ΔΝΤ μπήκαν πριν από αρκετά χρόνια η Βραζιλία και η Τουρκία και τώρα είναι χώρες του G-20. Το 2008 μπήκε η Λετονία, η οποία πριν μερικές ημέρες γνωστοποίησε ότι πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις για ένταξη στην Ευρωζώνη. Σε στάση αναμονής βρίσκεται και η Ρουμανία, η οποία φέτος θα επιτύχει ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 4%, αφού προηγουμένως μπήκε στο… τρισκατάρατο ΔΝΤ το 2008.

Ευλόγως προκύπτει το ερώτημα: Τι έπραξαν όλοι αυτοί και πέτυχαν τους στόχους τους (προφανώς δεν μιλάμε για οικονομίες τύπου Ελβετίας…);

Οι χώρες αυτό έπραξαν το ακριβώς αντίθετο απ΄ ότι η Ελλάδα που βρίσκεται σε μια πρωτοφανή ύφεση.
Δηλαδή:
- Προχώρησαν σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή της Βραζιλίας, η οποία το 2012 ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο με πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων αξίας 40 δισ. δολ.
- Ήραν τα γραφειοκρατικά εμπόδια στην προσέλκυση επενδύσεων.
- Προχώρησαν σε μείωση του Δημοσίου σε επίπεδο δομών και υπαλλήλων.
- Απελευθέρωσαν τις αγορές και τις υπηρεσίες και φιλελευθεροποίησαν τις οικονομίες τους.

Εμείς τι (δεν) πράξαμε εδώ στην Ελλάδα; 

- Δεν προχωρήσαμε σε ιδιωτικοποιήσεις για να μην υπάρξει… κοινωνική αναταραχή, καθώς η κοινωνική αναταραχή στην Ελλάδα προκαλείται μόνο από τις συντεχνίες του Δημοσίου…
- Δεν καταργήσαμε τους σοβαρότατους περιορισμούς στην άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και μάλιστα σε αγορές-«φούσκες» όπως οι άδειες ταξί, φαρμακείων, φορτηγών κλπ. Κι όλα αυτά για να μην παραλύσουν οι μεταφορές ή μείνει ο ηλικιωμένος χωρίς φάρμακο! Και οι περιπτώσεις αυτές είναι ενδεικτικές…
- Δεν περιορίσαμε δραστικά τη γραφειοκρατία γιατί πρέπει να διατηρήσουμε τους θύλακες της διαφθοράς… άφθαρτους.
- Δεν δημιουργήσαμε ταχέως ένα φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον, γιατί κάποιοι πίστεψαν ότι το ΣΧΕΔΙΟ Β θα μπορούσε να διαιωνίσει την αδιέξοδη πολιτική της συντήρησης του πτώματος της οικονομίας με τα δανεικά των ξένων! Λες και οι ξένοι τρώνε κουτόχορτο…

Ως εκ των ανωτέρω έχω να πω ότι η αξιολόγηση του Ιουνίου είναι η πλέον σημαντική. Μετά το ταμπού των απολύσεων στον δημόσιο τομέα, το οποίο έπαυσε να ισχύει από την τελευταία αξιολόγηση-συζήτηση με την Τρόικα, τώρα ήρθε η ώρα για τη μητέρα των μαχών: τη σύγκρουση με συντεχνίες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα που τόσα χρόνια σκυλεύουν το πτώμα της οικονομίας με την ανοχή, προστασία κλπ. από τους πολιτικούς.

ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ…
1. Το μέγα σφάλμα των ξένων είναι ότι δεν πήραν τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας από την πρώτη στιγμή. Γιατί αν τον είχαν πάρει το «κούρεμα» των ομολόγων δεν θα ήταν 70% αλλά 20%. Γιατί οι μειώσεις των μισθών δεν θα ήταν 50% αλλά 20%.
2. Γιατί οι άνεργοι δεν θα ήταν 1.500.000 αλλά κάτω από 1.000.000. Γιατί η φορολογική επιβάρυνση θα ήταν υποπολλαπλάσια της σημερινής. Για τους παραπάνω λόγους οι εταίροι-δανειστές μας φέρουν ακεραία την ευθύνη. Άφησαν ένα πελατειακό πολιτικό σύστημα να σκυλεύει το πτώμα της ελληνικής οικονομίας εις βάρος του ιδιωτικού τομέα (όχι ότι και εκεί δεν γίνεται μπάχαλο, από τη στιγμή που η οικονομική δραστηριότητα ήταν συνυφασμένη με δουλειές του Δημοσίου, άρα και με τη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα…).
3. Χάσαμε 3 υπερπολύτιμα χρόνια στην οικονομία που ουσιαστικά με βάση τους… πολλαπλασιαστές μας έφεραν πίσω κάποιες δεκαετίες. Αν δεν είχε χαθεί αυτό το κρίσιμο διάστημα σήμερα θα τολμούσαμε να μιλάμε για δυναμικό come back τύπου Βραζιλίας, Τουρκίας, Λετονίας και Ρουμανίας. Ήταν αναπόφευκτη η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης κάτι που παιζόταν και ως στοίχημα ως προς τον μήνα της χρεωκοπίας από τον Μάιο του 2009…
Ελπίζουμε ότι οι ξένοι έχουν αντιληφθεί τις τεράστιες ευθύνες που έχουν, από τη στιγμή που πλέον καθίσταται σαφές ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα και οι παραφυάδες του (πελάτες) δια της εσκεμμένης αναβλητικότητας επιτάχυναν τους πολλαπλασιαστές της ύφεσης.

Υ.Γ.: ΕΛΠΙΖΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΟΙ  ΤΡΟΪΚΑΝΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΟΙ. ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ...

Λουκας Γεωργιαδης