ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Γραφείο Τύπου

 

Αθήνα, 3 Γενάρη 2016

Εισήλθαμε πλέον, στον έβδομο χρόνο από την εκδήλωση της κρίσης στη χώρα μας. Και όλα δείχνουν ότι, παραμένουμε στο ίδιο σημείο, με χειρότερες ωστόσο κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, παρά τα όσα μεσολάβησαν.

Τις θυσίες του Ελληνικού λαού, το βαρύ τίμημα που πλήρωσαν και συνεχίζουν να πληρώνουν σε πόνο και χρήμα. Αλλά και τις επιτυχίες, τα πλεονάσματα – που δυστυχώς, έγιναν πάλι ελλείμματα.

Παρά τα φανερά δια γυμνού οφθαλμού διδάγματα, παρά τις διαψεύσεις των εύκολων αλλά αδιέξοδων λόγων και δήθεν λύσεων.

 

Η χώρα, κοντολογίς, παραμένει όμηρος των λαϊκιστικών αντιλήψεων και πρακτικών και δυστυχώς, ιστορικά, θύμα του παρασιτικού πελατειακού πολιτικο-οικονομικού  συστήματος.

 

Σε μια περίοδο ραγδαίων μεταβολών παγκοσμίως, που χαρακτηρίζονται από την υπερσυγκέντρωση του χρήματος, την ενίσχυση της διαπλοκής των κατεστημένων, την ένταση των αντιπαραθέσεων – εθνικών, θρησκευτικών, φυλετικών, ακόμη και των πολεμικών συγκρούσεων, την ενδυνάμωση του φονταμενταλιστικού αυταρχισμού, περίοδο από την οποία θα βγουν ισχυρές χώρες με εμπεδωμένη και λειτουργούσα δημοκρατία και συγκροτημένες κοινωνικές δυνάμεις, η χώρα μας περιορίζεται στην απλή διαχείριση και των μεγάλων και των καθημερινών ζητημάτων, χωρίς πυξίδα και εθνικό σχέδιο.

Και με μοναδικό γνώμονα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, να είναι στα λόγια πάντα, αρεστές στις κοινωνικές ομάδες στις οποίες έχουν επενδύσει, αλλά τελικά, κάθε άλλο παρά χρήσιμες και για αυτές τις κοινωνικές ομάδες και για την πατρίδα και για το γενικό καλό, για το δημόσιο συμφέρον.

 

Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και ο Πρόεδρός του, Γιώργος Α. Παπανδρέου, ακριβώς για αυτούς τους λόγους διακήρυσσαν πριν από ακριβώς ένα χρόνο ότι:

 

«Σήμερα, το 2015, o κύκλος της μεταπολίτευσης κλείνει. 

 

Απαίτηση των Ελλήνων πολιτών, είναι η απελευθέρωσή μας από μια νέα εξάρτηση, που έχει τη ρίζα της στην αιχμαλωσία των δημοκρατικών μας θεσμών. Αιχμαλωσία από μηχανισμούς ενός οικονομικού, πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου, που υπηρετείται από ένα πελατειακό σύστημα διακυβέρνησης…

 

…Σήμερα, η απαίτηση των Ελλήνων πολιτών για απελευθέρωση από τα δεσμά αυτού του πελατειακού συστήματος, μπορεί και πρέπει να μετασχηματιστεί σε ένα κίνημα αξιών.

 

Απαντάμε, λοιπόν – σε όσους μας ρωτούν με ποιους συγκρουόμαστε:

 

Συγκροτούμε μέτωπο απέναντι σε όσους κυνηγούν την εξουσία ως λάφυρο για ιδιοποίηση, σε όσους θεωρούν ότι μπορούν να παρασιτούν σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

 

Συγκροτούμε μέτωπο απέναντι σε όσους θεωρούν ότι έχουν το προνόμιο να αυθαιρετούν χωρίς να λογοδοτούν.

 

Συγκροτούμε μέτωπο απέναντι στην αντίληψη της συντήρησης, δεξιάς και αριστερής, αλλά και σε όσους ταυτίστηκαν μαζί της. Τη συντήρηση, που αντιμετωπίζει το δημόσιο σαν πελατειακό λάφυρο, που υπονομεύει τη δημοσιονομική υπευθυνότητα με τον διαρκή κίνδυνο εκτροχιασμού της οικονομίας.

 

Αντίπαλός μας το σύστημα του πελατειακού καπιταλισμού, και ένα κατεστημένο που άφησε αυτές τις αντιλήψεις, τις πρακτικές να γιγαντωθούν, να οδηγήσουν τη χώρα στο γκρεμό και να πνίξουν τις δυνατότητες του λαού και της πατρίδας μας.

 

Συγκροτούμε μέτωπο απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό εδώ στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, και κυρίως, απέναντι στις παλιές και νέες ανισότητες που αυτό παράγει.

 

Μας ρωτάνε, τι λέμε που δεν λένε οι άλλοι; 

Ποια είναι η βασική πολιτική μας πρόταση;

 

Απαντάμε:  

 

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποφύγει οριστικά τον κίνδυνο, δεν πρόκειται να μπορεί να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις των αλλαγών που ζούμε ή επέρχονται, δεν πρόκειται να υπερβεί την κρίση και να ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά, συθέμελα, στη βάση αρχών και αξιών για μία σύγχρονη λειτουργική δημοκρατία.»

 

Πριν από ένα χρόνο, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, απέφυγε να αναλάβει τις ευθύνες της, να διαπραγματευτεί με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και να καταλήξει σε μια συμφωνία εξόδου από το μνημόνιο που έληγε στα τέλη του 2014 και να χαράξει το δρόμο για την επόμενη ημέρα. Παραδόθηκε στις θεωρίες περί αριστερής παρένθεσης, αντί να αντιμετωπίσει το όποιο πολιτικό κόστος και απέδρασε, παραδίδοντας σε μια άλλη κυβέρνηση, που είχε υποσχεθεί να σκίσει το μνημόνιο, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

 

Και οι δύο αυτές κυβερνήσεις, εγκλωβισμένες στον μικρόκοσμο του μνημονίου και της αντιμνημονιακής ρητορικής τους, δεν μπόρεσαν ποτέ να σχεδιάσουν μια εθνικά οφέλιμη πολιτική. Παρά τις προειδοποιήσεις, παρά τις ολοκληρωμένες προτάσεις που είχαν ακουστεί.

 

Λέγαμε τότε, με τη διαπραγμάτευση να τρέχει, αφού πρώτα επισημαίναμε τις ευθύνες των εταίρων μας στον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκαν την κρίση, αλλά και την τιμωρητική διάθεση που επέδειξαν έναντι της Ελλάδας, καλώντας τους να αλλάξουν στάση:

 

«…Με τους εταίρους, είναι δυνατόν να επιτευχθεί συμφωνία – ως εξής:

 

Πρώτον, σημαντικό μέρος του πλεονάσματος να αξιοποιηθεί και για την αντιμετώπιση της φτώχιας και για την ανασυγκρότηση του οικονομικού ιστού, ώστε η χώρα να επιστρέψει ταχύτερα σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Η εξάλειψη των δημοσιονομικών ανισορροπιών, επιτάσσει η χώρα να στοχεύει σε μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα. 

Ειδικά, μετά από έξι χρόνια ύφεσης, που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια του 25% του εθνικού εισοδήματος,

Και δεν μπορεί να προχωρήσει σε ανασύνταξη της παραγωγικής βάσης χωρίς την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων που από κοινού με τα δημόσια θα οδηγήσουν σε επανεκκίνηση της οικονομίας.

 

Δεύτερον, ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους που κρατά ο δημόσιος τομέας στην ΕΕ. Για τη διαπραγμάτευση αυτή έχουμε προτείνει να οργανώσει άμεσα η Ελλάδα διεθνή διάσκεψη τεχνικών και εμπειρογνωμόνων επί του χρέους. Να συζητηθούν δημόσια όλες οι εναλλακτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους. Και με βάση τις προτάσεις αυτές να διαμορφωθεί μια εθνική στρατηγική διαπραγμάτευσης με τους θεσμικούς πιστωτές και τους εταίρους μας. 

 

Τρίτον, ως μέρος της διαπραγμάτευσης αυτής εχουμε προτείνει ένα σχέδιο δικό μας, ένα Ελληνικό Σχέδιο μεταρρυθμίσεων και πρωτοβουλιών. Σχέδιο που θα ενίσχυε και το διαπραγματευτικό μας οπλοστάσιο, καθώς θα έβαζε τη χώρα σε τροχιά απεξάρτησης από τη συνεχή βοήθεια από εταίρους. 

Η χώρα δεν θα απεξαρτηθεί, δεν θα λύσει τα προβλήματά της, δεν θα εμπεδώσει ένα κράτος δικαίου, αν δεν κάνει μεγάλες μεταρρυθμίσεις στον τρόπο λειτουργίας των θεσμών, του κράτους, του πολιτικού συστήματος και της οικονομίας.

 

Θα έπρεπε από σήμερα η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι, η τελική συμφωνία με τους εταίρους μας θα τεθεί σε δημοψήφισμα για να έχει την υπογραφή του Ελληνικού λαού…

 

…Καλούμε όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις και πρώτα από όλους την ηγεσία της κυβέρνησης, να αναλογιστούν το μέγεθος της ευθύνης τους έναντι της χώρας και του Ελληνικού λαού, να εγκαταλείψουν τις άγονες αντιπαραθέσεις και τις μικροκομματικές σκοπιμότητες και να αντιληφθούν επιτέλους ότι, η χώρα έχει ανάγκη από μια μεγαλειώδη εθνική προσπάθεια. Κανείς δεν μπορεί μόνος του να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των καιρών.»

 

Δεν εισακουστήκαμε. Τα αποτελέσματα των πολιτικών τους επιλογών, είναι πλέον γνωστά σε όλους. Χάθηκε ακόμη περισσότερος χρόνος και χρήμα και οι ζημιογόνες επιπτώσεις στην κοινωνία και την οικονομία μεγιστοποιήθηκαν. Τα αδιέξοδα πολλαπλασιάστηκαν και εντάθηκαν.

 

Για το ΚΙΝΗΜΑ ωστόσο, ούτε και τώρα είναι η ώρα της απόδοσης ευθυνών. Είναι όμως η ώρα της ανάληψης ευθύνης, πριν η «βλάβη» καταστεί ανήκεστος.

 

Το ΚΙΝΗΜΑ πιστεύει και προτείνει:

 

Εθνικό διάλογο και συνεννόηση με στόχο την εξεύρεση αξιόπιστης και ρεαλιστικής πρότασης εξόδου από την κρίση και τον σχεδιασμό μιας εθνικής στρατηγικής βιώσιμης ανάπτυξης. Μιλώντας για βιώσιμη ανάπτυξη, εννούμε και την υιοθέτηση όσων αποφασίστηκαν πρόσφατα στο Παρίσι, στη Σύνοδο Κορυφής για την Κλιματική Αλλαγή. Έτσι ώστε, να γίνει η Ελλάδα πρωτοπόρος στην πράσινη ανάπτυξη, αξιοποιώντας όλες τις νέες δυνατότητες για την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, που θα εξασφαλίσουν βιώσιμες θέσεις εργασίας και ευημερία.

 

Σχέδιο μεγάλων μεταρρυθμίσεων που θα αντιμετωπίζουν τις αιτίες που μας οδήγησαν στην κρίση και τις χρόνιες παθογένειες του πελατειακού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, που συνεχίζει να τροφοδοτεί και να ενισχύει τα παρασιτικά κατεστημένα.

 

Συγκεκριμένο πλαίσιο με χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων.

 

Συγκρότηση εθνικού σχεδίου για την ανασύνταξη της διεθνούς εικόνας της χώρας και τη διαμόρφωση αξιόπιστου και σταθερού πλαισίου προσέλκυσης επενδύσεων.

 

Πρωτοβουλίες για την επανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας.

 

Και βεβαίως, μια διακυβέρνηση αξιόπιστη, που να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον με κάθε τρόπο σε όλα τα μέτωπα, εμπεδώνοντας την ισονομία και ως προϋπόθεση για την επανάκτηση της εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών, πολιτικής και διοίκησης, ώστε να καταστεί δυνατή και η αναγκαία συνθήκη της συμμετοχής των πολιτών στην όλη προσπάθεια. Γιατί οι Έλληνες πρέπει να την αισθανθούν δική τους προσπάθεια.

 

Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, πιστεύει ακράδαντα ότι, αποτελεί χρέος για όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του σοσιαλισμού, της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, του πολιτικού φιλελευθερισμού και της πολιτικής οικολογίας, να συμβάλουν με κάθε τρόπο στην επίτευξη αυτού του εθνικού εγχειρήματος και να αγωνιστούν με σθένος ώστε να επιβάλουν και το προοδευτικό πρόσημο που έχει ανάγκη ο τόπος σε αυτήν την εθνική προσπάθεια.

 

Με συνέπεια πάντα στις αρχές και τις αξίες μας, απευθυνόμαστε σε όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις και τις καλούμε να αναλογιστούν τις ευθύνες τους απέναντι στους Έλληνες και στον τόπο.

 

Οι πολιτικές σκοπιμότητες στις οποίες επένδυσαν τη δράση τους κάποιες από αυτές, έδωσαν τους πικρούς τους καρπούς. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος για άλλες. Όπως δεν υπάρχει και η πολυτέλεια για δεύτερες σκέψεις και μικροκομματικούς υπολογισμούς.

 

Το ΚΙΝΗΜΑ, συμπληρώνοντας τον ένα χρόνο από την Ίδρυσή του, θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την ανάδειξη και επικράτηση του αυτονόητου. Την «επανάσταση του αυτονόητου».

 

Την οριστική Αλλαγή της χώρας ως τη μοναδική αξιόπιστη και ρεαλιστική πρόταση και για να ξεπεράσουμε οριστικά την κρίση και για να ανοίξουμε το δρόμο για μια βιώσιμη πορεία.