Βάση αυτού του tweet, ο Παπαδημούλης δήλωσε σήμερα σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο ραδιόφωνο του Alpha 9,89, τα σημαντικότερα αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύουμε [7imeres]:
[..] Ερ. Δηλαδή επισήμως ή παρασκηνιακά, ανώτατοι κοινοτικοί αξιωματούχοι θεωρούν ότι θα έχουμε πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και περιμένουν αυτή την αλλαγή για να προχωρήσουν σε μια άλλη διαπραγμάτευση;
Δεν μιλώ για παρασκήνιο. Όποιος έχει μάτια, βλέπει. Όλος ο διεθνής τύπος, όλες οι εκτιμήσεις που δημοσιεύονται αποκαλύπτουν ότι στις προσεχείς εθνικές εκλογές, που πιθανολογούνται στους επόμενους μήνες, μεγάλος νικητής θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Για το λόγο αυτό, υπάρχουν και τα απανωτά «φιάσκο» της κυβέρνησης. Πριν ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση Σαμαρά μας έλεγε ότι, μετά τις γερμανικές εκλογές που έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2013, θα υπάρξει απομείωση του ελληνικού χρέους. Υπάρχει επίσης η δέσμευση του Eurogroup, από το Νοέμβρη του 2012, ότι η αν η Ελλάδα εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό της, θα υπάρξουν μέτρα για την περαιτέρω μείωση του χρέους. Τώρα, αθετούν τη δέσμευσή τους και χρησιμοποιούν ως επιχείρημα τις δηλώσεις Σαμαρά-Βενιζέλου που υποστηρίζουν ότι το «χρέος είναι βιώσιμο».
Ερ. Σας «χτυπούν» την πόρτα θεσμικοί εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί βλέπουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Και ποιοι είναι αυτοί;
Ο κατάλογος των συνομιλητών του ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται γιατί πολύ απλά, βλέπουν ότι έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι λογικό να θέλουν να συζητήσουν μαζί μας. Το κρίσιμο για μας δεν είναι τα πρόσωπα με τα οποία συνομιλούμε, -αυτό είναι γνωστό μέσω των ανακοινώσεων του Τύπου. Το κρίσιμο είναι τι λέμε. Και λέμε τα ίδια με αυτά που λέμε και στο εσωτερικό της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μεγάλος θόρυβος που έγινε στα εγχώρια ΜΜΕ γύρω από τη σύνοδο του ΔΝΤ στη Ν.Υόρκη και την πρόσκληση του Γ.Σταθάκη σε επιστημονικό συνέδριο, τις ίδιες μέρες, με τη διπλή του ιδιότητα, ως βουλευτής και ως καθηγητής. Διάβασε ή άκουσε κανείς κάτι στα ελληνικά μίντια για τα όσα είπε ο Σταθάκης; Το θέμα «θάφτηκε» κανονικά. Γιατί ο Σταθάκης υπογράμμισε εκεί ότι το Μνημόνιο έχει αποτύχει παταγωδώς και «καρδιά» για τη λύση του προβλήματος είναι μια μεγάλη απομείωση του ελληνικού χρέους Μακάρι και η θέση της κυβέρνησης να ήταν η ίδια. Αν ο Σαμαράς ήθελε να ανακτήσει κάτι από την ανύπαρκτη πια διαπραγματευτική του δύναμη, θα έπρεπε να καλέσει τον Τσίπρα στο Μαξίμου, χθες, να τον ενημερώσει και να ζητήσει τη γνώμη του και να διερευνήσουν τη δυνατότητα συμφωνίας-«πακέτο», μέσω μιας σύσκεψης υπό τον Κ.Παπούλια, και για το πρόσωπο του ΠτΔ, και για τον ακριβή χρόνο των εκλογών και για μια προσπάθεια εθνικής συνεννόησης με στόχο την απομείωση του χρέους. Δεν πρέπει η Ελλάδα να διευκολύνει τους δανειστές να αθετήσουν τη ρητή δέσμευση του Νοεμβρίου του '12.
Ερ. Είναι «προαπαιτούμενο» για μια συνάντηση Τσίπρα-Σαμαρά ο χρονικός προσδιορισμός ημερομηνίας εκλογών;
Δεν υπάρχει δικαιολογία για το ότι ο κ.Σαμαράς είναι ο μόνος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που δεν έχει την παραμικρή επικοινωνία με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θυμίζω ότι ο Ανδ.Παπανδρέου αποκαλούσε τον Κων/νο Μητσοτάκη «εφιάλτη της Δημοκρατίας». Ο δε νεότερος κ.Καραμανλής, αποκαλούσε τον Κ.Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής». Κριτική και ορολογία πολύ βαρύτερη από αυτή που χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα κατά του κ.Σαμαρά. Και που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι ο Σαμαράς ούτε καλεί τον Αλ.Τσίπρα σε συνάντηση, ούτε έρχεται στη Βουλή και επιπλέον «σαμποτάρει» κάθε πρωτοβουλία για σύσκεψη υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θυμίζω επίσης ότι μετά τη συνάντηση Τσίπρα-Παπούλια πριν λίγες μέρες, ο Τσίπρας ζήτησε αντίστοιχη σύσκεψη και με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού προκειμένου να συζητηθεί ο χρόνος των εκλογών, η δυνατότητα συναίνεσης για τον ΠτΔ καθώς και το μέλλον της οικονομίας, με αιχμή το μη βιώσιμο χρέος.
Ερ. Μπορεί να υπάρξει συμφωνία στα δύο από τα τρία θέματα; Για παράδειγμα, να συμφωνήσουν για το χρέος, να συμφωνήσουν και για το πρόσωπο του ΠτΔ και να πει ο Σαμαράς «εγώ θέλω να εξαντλήσω την τετραετία»...
Δεν έχει νόημα να υποθέτουμε που μπορεί να καταλήξει μια τέτοια προσπάθεια, ερήμην των κορυφαίων θεσμικών παραγόντων της χώρας. Ο μόνος τρόπος για να απαντηθεί κάτι τέτοιο είναι να γίνει επιτέλους αυτή η συνάντηση. Διαπιστώνω μάλιστα ότι το ένα μετά το άλλο κορυφαία στελέχη της ΝΔ το ζητούν, ενώ ο Σαμαράς με μικρή ομάδα στο Μαξίμου αμύνεται λυσσωδώς στη γραμμή «καμία επικοινωνία-κανένας διάλογος με την αξιωματική αντιπολίτευση». Δηλαδή ξαφνικά, η Μπακογιάννη, ο Μιχελάκης και άλλοι που το προτείνουν έγιναν φιλο-ΣΥΡΙΖΑ;
Epikairo: Προτού Παπαδημούλης λαλίσει τρεις φορές, ζητώντας σε μια πιθανή συνάντηση Σαμαρά Τσίπρα την διεξαγωγή εκλογών, την συμφωνία για νέο Πρόεδρο και την απομείωση του χρέους, έρχεται ο Ντράγκι και βάζει φρένο στην οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του χρέους, λέγοντας πρώτα ότι η Αθήνα πρέπει να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις (αναλυτικό ρεπορτάζ εδώ)
Προκαλεί εντύπωση που ο Παπαδημούλης επικαλείται την συμφωνία του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, η οποία είχε ως όρο για την εκκίνηση των διαπραγματεύσεων για το χρέος, την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων του μνημονίου, ώστε να επιτευχθεί το πρωτογενές πλεόνασμα. Ο Παπαδημούλης φαίνεται ότι τεχνηέντως αγνοεί αυτή την παράμετρο και ίσως όχι τυχαία.
Ο Ντράγκι, που δεν τον λες και παράγοντα ανασταλτικό της ελληνικής υπόθεσης, και μέρος της Τρόικα (επικεφαλής της ΕΚΤ) ακυρώνει το βασικό προεκλογικό επιχείρημα ΣΥΡΙΙΖΑ, ότι μια κυβέρνηση δική του με νωπή λαϊκή εντολή θα μπορεί να διαπραγματευτεί την απομείωση ενός χρέους, επειδή υλοποιήθηκε ένα μνημόνιο που ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και σήμερα λέει ότι θα το καταγγείλει.
Αυτή η διφορούμενη στάση ίσως φανερώνει και το πραγματικό αδιέξοδο που ίσως προφητεύει η Κουμουνδούρου: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλασαριστεί ως μια αλλαγή στον διαχειριστή του μνημονίου, αλλά ως μια πολιτική αλλαγή που την επόμενη μέρα θα εγγυηθεί τον τερματισμό των μνημονιακών πολιτικών, μέσω μιας σκληρής διαπραγμάτευσης που θα καταλήγει στην μεγαλύτερη δυνατή απομείωση χρέους.
Όταν όμως οι Ευρωπαίοι δείχνουν ότι δεν σκοπεύουν να αλλάξουν την γραμμή τους, εμμένοντας στην ασφαλή οδό "μνημονιακών" πολιτικών για τη συνέχιση της στήριξης τους, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί με μια εκλογική νίκη η αιτία της οποίας θα αναιρεθεί την επομένη που ο Τσίπρας αναλάβει την πρωθυπουργία. Γι αυτό ίσως και ο Παπαδημούλης προετοιμάζει το έδαφος μιας σύμπραξης της ΝΔ όχι με την μορφή της συγκυβέρνησης (αν και κανείς δεν μπορεί να την αποκλείσει), αλλά μιας αντιπολιτευτικής ανοχής, η οποία μπορεί να φτάνει και στην πρόταση για πρόεδρο από τον κεντροδεξιό χώρο.
Με άλλα λόγια ο Παπαδημούλης μπορεί να δίνει μια άλλη διάσταση στα άλλα δύο προαπαιτούμενα, των εκλογών και του ΠτΔ: Ναι μεν στη συμφωνία με τον Σαμαρά να πάρει τις προώρες εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά να προσφέρει στην κεντροδεξιά έναν Πρόεδρο, προκειμένου να κυβερνήσει απερίσπαστος για ορισμένο χρονικό δίάστημα, εντός του οποίου θα διαψεύδεται μια προς μια η αντιμνημονιακή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό το σενάριο της "ομαλής μετάβασης" και της "ελεγχόμενης πολιτικής αλλαγής" του ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως να συνιστά αγορά χρόνου εξευμενισμού των αγορών και των ευρωπαίων εταίρων. Ωστόσο αυτό το σενάριο δεν πρέπει να τεθεί ενώπιον των ελλήνων ψηφοφόρων; Γιατί στην ιδέα και μόνο να μην ειπωθεί τίποτε προεκλογικά και μετεκλογικά να δουν μια συνέργεια ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, τότε πραγματικά δεν βλέπουμε πώς θα συγκρατηθεί ο θυμός και η απογοήτευση μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος που πίστεψε τον ΣΥΡΙΖΑ..
- See more at: http://www.epikairo.gr
[..] Ερ. Δηλαδή επισήμως ή παρασκηνιακά, ανώτατοι κοινοτικοί αξιωματούχοι θεωρούν ότι θα έχουμε πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και περιμένουν αυτή την αλλαγή για να προχωρήσουν σε μια άλλη διαπραγμάτευση;
Δεν μιλώ για παρασκήνιο. Όποιος έχει μάτια, βλέπει. Όλος ο διεθνής τύπος, όλες οι εκτιμήσεις που δημοσιεύονται αποκαλύπτουν ότι στις προσεχείς εθνικές εκλογές, που πιθανολογούνται στους επόμενους μήνες, μεγάλος νικητής θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Για το λόγο αυτό, υπάρχουν και τα απανωτά «φιάσκο» της κυβέρνησης. Πριν ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση Σαμαρά μας έλεγε ότι, μετά τις γερμανικές εκλογές που έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2013, θα υπάρξει απομείωση του ελληνικού χρέους. Υπάρχει επίσης η δέσμευση του Eurogroup, από το Νοέμβρη του 2012, ότι η αν η Ελλάδα εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό της, θα υπάρξουν μέτρα για την περαιτέρω μείωση του χρέους. Τώρα, αθετούν τη δέσμευσή τους και χρησιμοποιούν ως επιχείρημα τις δηλώσεις Σαμαρά-Βενιζέλου που υποστηρίζουν ότι το «χρέος είναι βιώσιμο».
Ερ. Σας «χτυπούν» την πόρτα θεσμικοί εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί βλέπουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Και ποιοι είναι αυτοί;
Ο κατάλογος των συνομιλητών του ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται γιατί πολύ απλά, βλέπουν ότι έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι λογικό να θέλουν να συζητήσουν μαζί μας. Το κρίσιμο για μας δεν είναι τα πρόσωπα με τα οποία συνομιλούμε, -αυτό είναι γνωστό μέσω των ανακοινώσεων του Τύπου. Το κρίσιμο είναι τι λέμε. Και λέμε τα ίδια με αυτά που λέμε και στο εσωτερικό της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μεγάλος θόρυβος που έγινε στα εγχώρια ΜΜΕ γύρω από τη σύνοδο του ΔΝΤ στη Ν.Υόρκη και την πρόσκληση του Γ.Σταθάκη σε επιστημονικό συνέδριο, τις ίδιες μέρες, με τη διπλή του ιδιότητα, ως βουλευτής και ως καθηγητής. Διάβασε ή άκουσε κανείς κάτι στα ελληνικά μίντια για τα όσα είπε ο Σταθάκης; Το θέμα «θάφτηκε» κανονικά. Γιατί ο Σταθάκης υπογράμμισε εκεί ότι το Μνημόνιο έχει αποτύχει παταγωδώς και «καρδιά» για τη λύση του προβλήματος είναι μια μεγάλη απομείωση του ελληνικού χρέους Μακάρι και η θέση της κυβέρνησης να ήταν η ίδια. Αν ο Σαμαράς ήθελε να ανακτήσει κάτι από την ανύπαρκτη πια διαπραγματευτική του δύναμη, θα έπρεπε να καλέσει τον Τσίπρα στο Μαξίμου, χθες, να τον ενημερώσει και να ζητήσει τη γνώμη του και να διερευνήσουν τη δυνατότητα συμφωνίας-«πακέτο», μέσω μιας σύσκεψης υπό τον Κ.Παπούλια, και για το πρόσωπο του ΠτΔ, και για τον ακριβή χρόνο των εκλογών και για μια προσπάθεια εθνικής συνεννόησης με στόχο την απομείωση του χρέους. Δεν πρέπει η Ελλάδα να διευκολύνει τους δανειστές να αθετήσουν τη ρητή δέσμευση του Νοεμβρίου του '12.
Ερ. Είναι «προαπαιτούμενο» για μια συνάντηση Τσίπρα-Σαμαρά ο χρονικός προσδιορισμός ημερομηνίας εκλογών;
Δεν υπάρχει δικαιολογία για το ότι ο κ.Σαμαράς είναι ο μόνος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που δεν έχει την παραμικρή επικοινωνία με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θυμίζω ότι ο Ανδ.Παπανδρέου αποκαλούσε τον Κων/νο Μητσοτάκη «εφιάλτη της Δημοκρατίας». Ο δε νεότερος κ.Καραμανλής, αποκαλούσε τον Κ.Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής». Κριτική και ορολογία πολύ βαρύτερη από αυτή που χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα κατά του κ.Σαμαρά. Και που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι ο Σαμαράς ούτε καλεί τον Αλ.Τσίπρα σε συνάντηση, ούτε έρχεται στη Βουλή και επιπλέον «σαμποτάρει» κάθε πρωτοβουλία για σύσκεψη υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θυμίζω επίσης ότι μετά τη συνάντηση Τσίπρα-Παπούλια πριν λίγες μέρες, ο Τσίπρας ζήτησε αντίστοιχη σύσκεψη και με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού προκειμένου να συζητηθεί ο χρόνος των εκλογών, η δυνατότητα συναίνεσης για τον ΠτΔ καθώς και το μέλλον της οικονομίας, με αιχμή το μη βιώσιμο χρέος.
Ερ. Μπορεί να υπάρξει συμφωνία στα δύο από τα τρία θέματα; Για παράδειγμα, να συμφωνήσουν για το χρέος, να συμφωνήσουν και για το πρόσωπο του ΠτΔ και να πει ο Σαμαράς «εγώ θέλω να εξαντλήσω την τετραετία»...
Δεν έχει νόημα να υποθέτουμε που μπορεί να καταλήξει μια τέτοια προσπάθεια, ερήμην των κορυφαίων θεσμικών παραγόντων της χώρας. Ο μόνος τρόπος για να απαντηθεί κάτι τέτοιο είναι να γίνει επιτέλους αυτή η συνάντηση. Διαπιστώνω μάλιστα ότι το ένα μετά το άλλο κορυφαία στελέχη της ΝΔ το ζητούν, ενώ ο Σαμαράς με μικρή ομάδα στο Μαξίμου αμύνεται λυσσωδώς στη γραμμή «καμία επικοινωνία-κανένας διάλογος με την αξιωματική αντιπολίτευση». Δηλαδή ξαφνικά, η Μπακογιάννη, ο Μιχελάκης και άλλοι που το προτείνουν έγιναν φιλο-ΣΥΡΙΖΑ;
Epikairo: Προτού Παπαδημούλης λαλίσει τρεις φορές, ζητώντας σε μια πιθανή συνάντηση Σαμαρά Τσίπρα την διεξαγωγή εκλογών, την συμφωνία για νέο Πρόεδρο και την απομείωση του χρέους, έρχεται ο Ντράγκι και βάζει φρένο στην οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του χρέους, λέγοντας πρώτα ότι η Αθήνα πρέπει να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις (αναλυτικό ρεπορτάζ εδώ)
Προκαλεί εντύπωση που ο Παπαδημούλης επικαλείται την συμφωνία του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, η οποία είχε ως όρο για την εκκίνηση των διαπραγματεύσεων για το χρέος, την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων του μνημονίου, ώστε να επιτευχθεί το πρωτογενές πλεόνασμα. Ο Παπαδημούλης φαίνεται ότι τεχνηέντως αγνοεί αυτή την παράμετρο και ίσως όχι τυχαία.
Ο Ντράγκι, που δεν τον λες και παράγοντα ανασταλτικό της ελληνικής υπόθεσης, και μέρος της Τρόικα (επικεφαλής της ΕΚΤ) ακυρώνει το βασικό προεκλογικό επιχείρημα ΣΥΡΙΙΖΑ, ότι μια κυβέρνηση δική του με νωπή λαϊκή εντολή θα μπορεί να διαπραγματευτεί την απομείωση ενός χρέους, επειδή υλοποιήθηκε ένα μνημόνιο που ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και σήμερα λέει ότι θα το καταγγείλει.
Αυτή η διφορούμενη στάση ίσως φανερώνει και το πραγματικό αδιέξοδο που ίσως προφητεύει η Κουμουνδούρου: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλασαριστεί ως μια αλλαγή στον διαχειριστή του μνημονίου, αλλά ως μια πολιτική αλλαγή που την επόμενη μέρα θα εγγυηθεί τον τερματισμό των μνημονιακών πολιτικών, μέσω μιας σκληρής διαπραγμάτευσης που θα καταλήγει στην μεγαλύτερη δυνατή απομείωση χρέους.
Όταν όμως οι Ευρωπαίοι δείχνουν ότι δεν σκοπεύουν να αλλάξουν την γραμμή τους, εμμένοντας στην ασφαλή οδό "μνημονιακών" πολιτικών για τη συνέχιση της στήριξης τους, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί με μια εκλογική νίκη η αιτία της οποίας θα αναιρεθεί την επομένη που ο Τσίπρας αναλάβει την πρωθυπουργία. Γι αυτό ίσως και ο Παπαδημούλης προετοιμάζει το έδαφος μιας σύμπραξης της ΝΔ όχι με την μορφή της συγκυβέρνησης (αν και κανείς δεν μπορεί να την αποκλείσει), αλλά μιας αντιπολιτευτικής ανοχής, η οποία μπορεί να φτάνει και στην πρόταση για πρόεδρο από τον κεντροδεξιό χώρο.
Με άλλα λόγια ο Παπαδημούλης μπορεί να δίνει μια άλλη διάσταση στα άλλα δύο προαπαιτούμενα, των εκλογών και του ΠτΔ: Ναι μεν στη συμφωνία με τον Σαμαρά να πάρει τις προώρες εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά να προσφέρει στην κεντροδεξιά έναν Πρόεδρο, προκειμένου να κυβερνήσει απερίσπαστος για ορισμένο χρονικό δίάστημα, εντός του οποίου θα διαψεύδεται μια προς μια η αντιμνημονιακή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό το σενάριο της "ομαλής μετάβασης" και της "ελεγχόμενης πολιτικής αλλαγής" του ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως να συνιστά αγορά χρόνου εξευμενισμού των αγορών και των ευρωπαίων εταίρων. Ωστόσο αυτό το σενάριο δεν πρέπει να τεθεί ενώπιον των ελλήνων ψηφοφόρων; Γιατί στην ιδέα και μόνο να μην ειπωθεί τίποτε προεκλογικά και μετεκλογικά να δουν μια συνέργεια ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, τότε πραγματικά δεν βλέπουμε πώς θα συγκρατηθεί ο θυμός και η απογοήτευση μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος που πίστεψε τον ΣΥΡΙΖΑ..
- See more at: http://www.epikairo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.