Τέσσερα χρόνια μετά την επιβολή του μνημονίου στην Ελλάδα και την είσοδό της σε καθεστώς οικονομικής (και πολιτικής ) κηδεμονίας πολλοί μύθοι, που κυκλοφορούσαν μέσα στην παραζάλη της κρίσης, έχουν ήδη καταρρεύσει , αλλά δυστυχώς ο βόθρος που ξεχύθηκε στο πολιτικό σύστημα της χώρας, μαζί με όσους τους άρμοζε η μπόχα, λέρωσε και άλλους, που είχαν την ατυχία (ίσως την τύχη, όταν η ιστορία γραφτεί χωρίς τη φόρτιση από τις συνέπειες της κρίσης) να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης, την ώρα που οι κύριοι υπεύθυνοι έφευγαν από τις πίσω πόρτες της πολιτικής αρένας.
Ένας απ’ αυτούς είναι αναμφίβολα ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ο άνθρωπος που λοιδορήθηκε, υβρίστηκε, συκοφαντήθηκε και δέχτηκε τόνους λάσπης από τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά προπάντων από «συντρόφους», που στην προσπάθειά τους να παραλλάξουν τη λερωμένη τους φωλιά, προσπάθησαν συστηματικά να τον απαξιώσουν με τη βοήθεια των «φίλων» τους στα υπερχρεωμένα και δανειοβίωτα ΜΜΕ της χώρας. Η σύμπραξή τους οδήγησε στην παραίτησή του τον Δεκέμβριο του 2011 και από τότε συστηματικά τον υπονομεύουν και προσπαθούν να τον «τελειώσουν» πολιτικά με κάθε ευκαιρία.
Η κατεδάφιση του Γιώργου Παπανδρέου όμως έφερε μοιραία και την ισοπέδωση του πολιτικού φορέα, που συνδέθηκε άρρηκτα με την οικογένεια Παπανδρέου. Η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχοντας προφανώς υπόψη της αυτή την ταύτιση, δεν υπερασπίστηκε στο παραμικρό τις πολιτικές επιλογές του κινήματος, ειδικά στην περίοδο της κρίσης, το απαξίωσε και επιδίωξε τη λήθη από τη λαϊκή μνήμη της προσφοράς του στον τόπο στην 30χρονη παρουσία του, σαν πρωταγωνιστής στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Σήμερα βλέποντας την έντονη πολιτική κινητικότητα του Γιώργου Παπανδρέου , καθώς διαφαίνεται η ανάληψη πρωτοβουλιών, που πιθανόν θα αλλάξουν το πολιτικό τοπίο της χώρας, ακούω πολλούς, μεταξύ αυτών που πριν 5 χρόνια του έδιναν 44% να μιλούν απαξιωτικά γ’ αυτόν και να περιγράφουν σαν περίπου γραφικούς, όσους εξακολουθούν να πιστεύουν (μεταξύ αυτών και ο γράφων) , ότι από το υπάρχον πολιτικό δυναμικό της χώρας είναι μακράν ο καλύτερος.
Όταν επίμονα ρωτώ να μου αναφέρουν τρία σημαντικά πολιτικά επιχειρήματα, που να δικαιολογούν την άποψή τους, είτε αποφεύγουν να πουν οτιδήποτε, είτε γίνεται απλή αναφορά στα παρακάτω επιχειρήματα:
1) Μας έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν», ενώ ήξερε για την κατάσταση που ήταν η χώρα το 2009
2) Μας έβαλε στο μνημόνιο την άνοιξη του 2010
3) Επί πρωθυπουργίας του μειώθηκαν μισθοί, συντάξεις, κ.λ.π.
4) Δεν είναι ικανός πολιτικός
5) Έκανε μεγάλο λάθος με την πρότασή του για δημοψήφισμα
6) Είναι καλός για ένα κράτος σαν τη Σουηδία, αλλά όχι για την Ελλάδα, που χρειάζεται ηγέτη
1) Λεφτά υπάρχουν:
Ολόκληρη η φράση, που παραλείπεται σκόπιμα φυσικά από όσους θέλουν να λαϊκίζουν ήταν: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας».
Όσοι κατάλαβαν, ότι τα λεφτά υπάρχουν σε κάποια συρτάρια του υπουργείου οικονομικών και θα μοιράζονταν στο λαό την επομένη της ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, είτε είναι ηλίθιοι, είτε έχουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε ηλίθιους. Οι πολιτικάντηδες απομόνωσαν τις δύο πρώτες λέξεις και έστησαν πολιτικές καριέρες πάνω σ’ αυτές.
2) Μας έβαλε στο μνημόνιο
Ας δούμε τα οικονομικά δεδομένα το 2003, όταν κέρδισε τις εκλογές ο κ. Καραμανλής.
A. H ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ (Αποτελέσματα 31/12/2003):
1. Πρωτογενείς Δαπάνες ……………………=30 Δις Euro
2. Έλλειμμα Προϋπολογισμού ……………=3,3 % του ΑΕΠ
3. Πρωτογενές Έλλειμμα …………………….= 0
4. Πρωτογενές Πλεόνασμα …………………=1,7 % του ΑΕΠ
5. Έλλειμμα Ισοζυγ. Τρεχ. Συναλλαγών.= 8,65 Δις
6.ΔημόσιοΧρέος……………………………..=178 Δις
Και ας δούμε πως ήταν οι ίδιοι οικονομικοί δείκτες, όταν αποχώρησε ο κ. Καραμανλής.
Β. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Αποτελέσματα 31/12/2009):
1. Πρωτογενείς Δαπάνες …………..= 59 Δις (Αύξηση 96,66%)
2. Έλλειμμα Προϋπολογισμού…….=15.6 % του ΑΕΠ (36 Δις -Αύξηση 387,5%)
3.Πρωτογενές Έλλειμμα …………….. =10,6 % του ΑΕΠ (24,5 Δις- Αύξηση = ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ
4. Πρωτογενές Πλεόνασμα ………….=0
5. Έλλειμμα Ισοζυγίου Τρεχουσών
(Εξωτερικών) Συναλλαγών …………=25,8 Δις (11,2%
του ΑΕΠ) Αύξηση 198,2%
6. Δημόσιο Χρέος ………………………..=299 Δις (129,7%
του ΑΕΠ) Αύξηση σε Euro: 67,98%
ΕΔΩ μπορεί να βρει, όποιος ενδιαφέρεται για τεκμηρίωση όσων διαβάζει, διάφορα στατιστικά στοιχεία σε διάφορους τομείς.
Η Δημοσιονομική κατάρρευση της χώρας, «επίτευγμα» της κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν η αιτία που τα επιτόκια ανέβηκαν στα ύψη και ουσιαστικά έθεσε την Ελλάδα εκτός αγορών. Όταν οι ίδιοι αντιλήφθηκαν τι συμβαίνει, όσοι έχουν καλή μνήμη θα θυμούνται, έκλεισαν μεσάνυχτα τη βουλή (καλοκαίρι του 2009) και πήγαν εσπευσμένα σε εκλογές.
Κανένα από τα ΜΜΕ δεν εγκάλεσε τον απίθανο τύπο που παρίστανε τον πρωθυπουργό για πέντε χρόνια να εξηγήσει πως τα πέτυχε όλα αυτά. Δεν υπάρχει προηγούμενο σε καμία χώρα του κόσμου πρώην πρωθυπουργός και μετέπειτα βουλευτής, εδώ και πέντε χρόνια, να μη πάρει ποτέ το λόγο για να δώσει οποιεσδήποτε εξηγήσεις!!! Γιατί υπάρχει αυτή η αφύσικη προστασία; Γιατί δεν ασχολείται μ’ αυτόν ο κωμικός κ. Λάκης Λαζόπουλος; Έφτασαν στο σημείο να μας τον προβάλουν και σαν υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας!!!
Το μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα της αδυναμίας της χώρας να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες.
Το δελτίο τύπου για τις υποχρεώσεις της χώρας τον Απρίλιο-Μάιο 2010 έγραφε:
Οι επόμενοι 2 μήνες αναμένεται να είναι οι πιο θερμοί μήνες του οικονομικού έτους 2010,τόσο για το ελληνικό δημόσιο. Το δίμηνο Απρίλιος-Μάϊος το Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να αναχρηματοδοτήσει ομόλογα και γραμμάτια (συν τόκους) που λήγουν, ύψους 25 δις € ενώ παράλληλα οι ελληνικές Τράπεζες πρέπει να αποπληρώσουν χρέη προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ύψους περίπου 28 δις € !!!
Συγκεκριμένα το Δημόσιο πρέπει να δανειστεί εκ νέου ώστε να καλύψει :
Α.Το πενταετές ομόλογο που λήγει στις 20 Απριλίου ύψους € 8,224 δις € που εκδόθηκε το 2005 με επιτόκιο 3 %.
Β.Το δεκαετές ομόλογο που λήγει στις 19 Μαΐου, ύψους € 8,466 δις € που εκδόθηκε το 2000 με επιτόκιο 6%.
Γ. Υπόλοιπες δανειακές υποχρεώσεις (Γραμμάτια, ειδικές εκδόσεις, στρατιωτικές δαπάνες), ύψους περίπου 6 δις €
Δ. Τόκους περίπου 2,75 δις €
Η χώρα, όφειλε, είτε να βρει τρόπο να πληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, είτε να κηρύξει άτακτη πτώχευση! Πιθανόν ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ να είχαν διασωθεί πολιτικά, αν μάλιστα φόρτωνε όλες τις ευθύνες στους προκατόχους του και τους έσερνε σε ειδικά δικαστήρια. Μαζί τους όμως θα μπαίναμε όλοι σε άγνωστες περιπέτειες. Δεν είναι εύκολο να πεις στον κόσμο μέσα στην καλή του χαρά ότι από αύριο θα πληρώνεται το μισό του μισθό ή τη σύνταξη ή ότι δεν θα μπορεί να κάνει ανάληψη των καταθέσεών του.
Υπενθυμίζεται ότι δεν υπήρχε μηχανισμός στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία και αγώνα Γιώργου Παπανδρέου και ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες λειτουργίας του λίγες ώρες πριν λήξουν οι προθεσμίες πληρωμής, καθώς έπρεπε να εγκριθεί από τα κοινοβούλια των χωρών-μελών της Ε.Ε. Επομένως δεν υπήρχε ο πολιτικός χρόνος για άλλου είδους κινήσεις από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης.
Κάποιοι κυκλοφόρησαν παραμύθια για φίλους Κινέζους, που ήταν έτοιμοι να τα πληρώσουν, αλλά αρνήθηκε ο Παπανδρέου, γιατί δεν τον άφηναν οι Αμερικανοί, άλλοι ότι ήταν πρόθυμοι οι φίλοι μας οι Ρώσοι και άλλοι ότι υπήρχαν ομογενείς Αμερικανοί που διέθεταν 600 δις και περίμεναν νεύμα Παπανδρέου για ν’ ανοίξουν τα πουγγιά τους . Ό,τι παλαβομάρα κυκλοφορούσε υιοθετούνταν από όλα τα μέσα και δηλητηρίαζε το πολιτικό κλίμα με τον Σαμαρά και τον Τσίπρα να ανταγωνίζονται σε «αντιμνημονιακή» ρητορεία εκ του ασφαλούς.
3) Επί πρωθυπουργίας του μειώθηκαν μισθοί, συντάξεις, κ.λ.π.
Όντως αυτά συνέβησαν. Υπενθυμίζω όμως ότι έως τον Δεκέμβριο του 2011 οι μειώσεις των μεσαίων και μικρών μισθών και συντάξεων ήταν σχεδόν ασήμαντες
Οι περιβόητες περικοπές κατά το 2010 και 2011, ήταν ασήμαντες έως μηδενικές. Γιατί :
Α. Στον ιδιωτικό τομέα δεν υπήρξε καμία περικοπή στους μισθούς και στα δώρα.
Β.Στο Δημόσιο ( το ίδιο χρονικό διάστημα ) και για ετήσιες αποδοχές έως 32 – 33 χιλιάδες (μικτά), η μικρή μείωση των ονομαστικών αποδοχών, καθώς και η μείωση στα δώρα, ισοσταθμίστηκε από τις βελτιωμένες φορολογικές κλίμακες που καθιέρωσε η κυβέρνηση ΓΑΠ. Οι βελτιωμένες φορολογικές κλίμακες είχαν ως αποτέλεσμα χαμηλότερους συμπληρωματικούς φόρους για το 2009 και μείωση των παρακρατούμενων φόρων για το 2010 και το 2011 και σε συνδυασμό με την επιστροφή φόρου που υπήρξε το 2011 λόγω συλλογής αποδείξεων, η μείωση των αποδοχών υπήρξε από ελάχιστη έως μηδενική!!!
(Βέβαια υπήρξε για ομάδες εργαζομένων μείωση αποδοχών από το φθινόπωρο του 2011 λόγω ενιαίου μισθολογίου).
Γ. Συντάξεις : α. Οι συντάξεις έως 1000 ευρώ το μήνα δεν είχαν καμία μείωση (Η μείωση στα δώρα ισοσταθμίστηκε από τη μείωση των παρακρατούμενων φόρων και την επιστροφή φόρων λόγω αποδείξεων) β.Στις Επικουρικές Συντάξεις δεν υπήρξε καμία μείωση ούτε στις μηνιαίες αποδοχές ούτε στα δώρα. Σε συνδυασμό δε, με τα προηγούμενα (μειωμένοι φόροι λόγω φορολογικών κλιμάκων, επιστροφή φόρου λόγω αποδείξεων) στις Συντάξεις των ετών 2010 και 2011 ύψους έως 33.000 ετησίως δεν υπήρξε καμία μείωση. Οι κλαυθμοί και οδυρμοί αφορούσαν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ (Ραδιοτηλεοπτικοί Σταθμοί και Εφημερίδες) που σε απόλυτη αρμονία με το ΣΥΝΟΛΟ της τότε αντιπολίτευσης δημιούργησαν πανικό, που είχε ολέθριες επιπτώσεις στην οικονομία. Ακόμα και οι αδαείς ξέρουν τις επιπτώσεις που έχει η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ των πολιτών στην οικονομική δραστηριότητα. Η ανεργία ήταν στο 21%. Ήταν τότε που οι πλατείες γέμισαν με αγανακτισμένους (δικαίως ). Μ’ αυτά τα δεδομένα την διετία 2010-2011 το Έλλειμμα μειώθηκε κατά 14.3 Δις (6,2% του ΑΕΠ)! Ποιος μπορεί να μας πει σήμερα (από το 2012 και μετά) πόσο μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις; Και από τα χρήματα που καταβάλλονται πόσα επιστρέφονται με παντός είδους χαράτσια; Σε τι ποσοστό είναι η ανεργία σήμερα; Που πήγαν οι αγανακτισμένοι; Τι άλλαξαν προς το καλύτερο όσοι κυβέρνησαν από το 2012 και μετά, για να δικαιούνται αν όχι επαίνους, έστω την ανοχή των μίντια; Ποιος απ’ όλους αυτούς απαξιώνεται και δέχεται επιθέσεις από τα ΜΜΕ, στην ελάχιστη έστω ένταση, αυτών που δέχονταν τότε και δέχεται ακόμη ο Γιώργος Παπανδρέου; Τι κατάφεραν όλοι αυτοί έχοντας μάλιστα μηδενική λαϊκή αντίδραση στα τρία χρόνια που πέρασαν, υποστήριξη των ΜΜΕ και πολιτική στήριξη από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος εκτός ΣΥΡΙΖΑ και κάποιων άλλων ασήμαντων πολιτικών δυνάμεων;
Στα δυο χρόνια της κυβέρνησης Παπανδρέου θεσπίστηκαν με λυσσώδης αντιδράσεις από τα ΜΜΕ:
· Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος,
· Άρση του Τραπεζικού Απορρήτου,
· ΔΙΑΥΓΕΙΑ,
· Open Gov,
· Φορολόγηση των Offshore,
· Νόμος για το Ξέπλυμα του Βρώμικου Χρήματος,
· Ηλεκτρονική Κάρτα Αποδείξεων
· Καλλικράτης,
· Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.
· Ηλεκτρονική συνταγογράφιση φαρμάκων
· Απογραφή αριθμού Δημοσίων υπαλλήλων
Ότι πρέπει δηλαδή, για να γίνει κόκκινο πανί για το Πολιτικό – Οικονομικό – Εκδοτικό Κατεστημένο! Παραοικονομία, Διαφθορά , Φοροδιαφυγή σε μια ανίερη συμμαχία από ένα λαό που τα έχει στο DNA του, με συντονιστές τους μόνιμους εργολάβους των εθνικών έργων και συνάμα ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Τόλμησε να «χαλάσει την πιάτσα» και να μη συνηγορήσει στα εκδοτικά Θαλασσοδάνεια. Οι λίστες με παράνομες εξαγωγές χρήματος, που εμφανίστηκαν και οι συλλήψεις «επώνυμων», που οδηγούνταν στις φυλακές δεν προέκυψαν εκ του μηδενός. Ήταν φαινόμενα που θορύβησαν πολλούς. Υπάρχει κάποιος που δεν καταλαβαίνει ακόμα γιατί το Εκδοτικό Οικονομικό Πολιτικό Κατεστημένο λύσσαξε εναντίον του και ακόμα και τώρα βγάζει σπυράκια και απαξιώνει με κάθε τρόπο κάθε υποψία επανεμφάνισής του στο πολιτικό προσκήνιο;
4) Δεν είναι ικανός πολιτικός
Για την ικανότητα ενός πολιτικού αποφαίνεται συνήθως η ιστορία. Όταν οι μελετητές έχουν στη διάθεσή τους και τις αφηγήσεις άλλων πρωταγωνιστών των υποθέσεων που χειρίστηκε. Τότε μόνο μπορεί κανείς να εκτιμήσει με ποιες συνθήκες πάρθηκαν οι αποφάσεις που καθόρισαν τα ιστορικά γεγονότα και τις δυνατότητες που είχε ο κάθε παίκτης να τα επηρεάσει προς το συμφέρον της χώρας του. Όταν αποκαλύπτονται και οι ρόλοι άλλων παραγόντων, που συνήθως, την ώρα που παίζονται τα παιχνίδια είναι αθέατοι, αλλά πολλοί σημαντικοί. Τότε μπορεί να αποδειχθεί ένας πολιτικός πολύ μεγάλος, ενώ δεν κατάφερε κάτι θετικό, αλλά απέτρεψε μια μεγάλη καταστροφή ή μπορεί να αποδειχθεί πολύ λίγος αν κατάφερε λίγα, ενώ είχε την ευκαιρία να πετύχει πολλά. Ήδη άρχισαν να αποκαλύπτονται πολλά από τα παρασκήνια των διαπραγματεύσεων τις κρίσιμες ώρες, που μπορούν να αξιολογηθούν από όποιον δεν έχει παρωπίδες. .
Ενδείξεις για τις ικανότητές του μπορεί να έχει κανείς από την εκτίμηση που έχει από τα πολιτικά υποκείμενα, με τα οποία συνεργάζεται ή συγκρούεται στη διεθνή πολιτική αρένα. Με λίγα λόγια πόσο τον υπολογίζουν στα διεθνή πολιτικά φόρα. Το γεγονός ότι συνεχίζει να εκλέγεται πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, να προσκαλείται στα πλέον σημαντικά διεθνή tink tanks και να συγκαταλέγεται από ξένους πολιτικούς παρατηρητές στους εκατό πιο σημαντικούς πολιτικούς του κόσμου, ίσως να αποτελεί μια ένδειξη, αλλά όχι τόσο σημαντική για όσους θεωρούν ότι οι ξένοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται, ενώ έχει μεγάλη βαρύτητα η γνώμη του Καμμένου, του Άδωνι, της Βούλτεψη και της Μιμής.
5) Έκανε μεγάλο λάθος με την πρότασή του για δημοψήφισμα
Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο γ΄αυτό. Θα παραπέμψω στην ανάρτησή μου με τίτλο «Η ιστορία θα κρίνει, αν η απόφαση για δημοψήφισμα ήταν σωστή» που έγινε λίγα μόνο εικοσιτετράωρα μετά την σχετική απόφαση από τον τότε πρωθυπουργό.
6) Είναι καλός για ένα κράτος σαν τη Σουηδία, αλλά όχι για την Ελλάδα, που χρειάζεται ηγέτη.
Aν θέλουμε να παραμείνουμε ένα τριτοκοσμικό, πελατειακό κράτος, τότε ναι, είναι ένα επιχείρημα, που δύσκολα μπορώ να αντικρούσω. Μας αρκούν τότε οι πολιτικοί που έχουμε ήδη στην κυβέρνηση. Το να παραμείνει η χώρα, ως έχει είναι μια σεβαστή άποψη, που ίσως κατά βάθος έχει τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Μόνο που φοβάμαι, πως οι περισσότεροι θα ήθελαν πολύ να αλλάξει, αλλά μόνο για τους άλλους. Τα παράθυρα για χαριστικές διευθετήσεις να ήταν ανοιχτά μόνο για τις δικές μας υποθέσεις, η ανοχή μόνο για τις μικροπαρανομίες μας , για τη φοροδιαφυγή μας, για το βόλεμα μόνο των δικών μας παιδιών. Για τους άλλους αυστηροί νόμοι, αξιοκρατία, Γερμανική πειθαρχία. Αν βρισκόταν κ’ ένα κόμμα που, ενώ για όλους τους άλλους θα ήταν Δευτέρα, για μας να εξασφάλιζε μονίμως Κυριακή, θα το ψηφίζαμε με δέκα χέρια!
Οι ηγέτες, όπως τους ξέραμε τουλάχιστον μέχρι τώρα, μάλλον μας έχουν τελειώσει. Αντικαταστάθηκαν ήδη από τεχνοκράτες, οι οποίοι φάνηκαν πολύ λίγοι στη διαχείριση της πολιτικής. Πλέον οι νέες γενιές πολιτών έχουν και γνώσεις και μόρφωση, που ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο της πλειοψηφίας των παλιών πολιτικών και σύγχρονων τεχνοκρατών. Δεν ψάχνουν για μεσσίες. Οι νέοι χρειάζονται πολιτικούς με εντιμότητα και πραγματική θέληση να δώσουν ρόλους στους πολίτες. Πολιτικούς, που να υπηρετούν αξίες και να κινούνται ανάμεσά μας σαν κοινοί θνητοί και όχι σαν περιούσιοι ολιγάρχες.
Προ(σ)καλώ τους φίλους σε συζήτηση με πολιτικά επιχειρήματα χωρίς κραυγές, προκαταλήψεις και ιδεοληψίες.
πηγή: http://2glor.blogspot.gr/2014/12/blog-post.html
Ένας απ’ αυτούς είναι αναμφίβολα ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ο άνθρωπος που λοιδορήθηκε, υβρίστηκε, συκοφαντήθηκε και δέχτηκε τόνους λάσπης από τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά προπάντων από «συντρόφους», που στην προσπάθειά τους να παραλλάξουν τη λερωμένη τους φωλιά, προσπάθησαν συστηματικά να τον απαξιώσουν με τη βοήθεια των «φίλων» τους στα υπερχρεωμένα και δανειοβίωτα ΜΜΕ της χώρας. Η σύμπραξή τους οδήγησε στην παραίτησή του τον Δεκέμβριο του 2011 και από τότε συστηματικά τον υπονομεύουν και προσπαθούν να τον «τελειώσουν» πολιτικά με κάθε ευκαιρία.
Η κατεδάφιση του Γιώργου Παπανδρέου όμως έφερε μοιραία και την ισοπέδωση του πολιτικού φορέα, που συνδέθηκε άρρηκτα με την οικογένεια Παπανδρέου. Η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχοντας προφανώς υπόψη της αυτή την ταύτιση, δεν υπερασπίστηκε στο παραμικρό τις πολιτικές επιλογές του κινήματος, ειδικά στην περίοδο της κρίσης, το απαξίωσε και επιδίωξε τη λήθη από τη λαϊκή μνήμη της προσφοράς του στον τόπο στην 30χρονη παρουσία του, σαν πρωταγωνιστής στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Σήμερα βλέποντας την έντονη πολιτική κινητικότητα του Γιώργου Παπανδρέου , καθώς διαφαίνεται η ανάληψη πρωτοβουλιών, που πιθανόν θα αλλάξουν το πολιτικό τοπίο της χώρας, ακούω πολλούς, μεταξύ αυτών που πριν 5 χρόνια του έδιναν 44% να μιλούν απαξιωτικά γ’ αυτόν και να περιγράφουν σαν περίπου γραφικούς, όσους εξακολουθούν να πιστεύουν (μεταξύ αυτών και ο γράφων) , ότι από το υπάρχον πολιτικό δυναμικό της χώρας είναι μακράν ο καλύτερος.
Όταν επίμονα ρωτώ να μου αναφέρουν τρία σημαντικά πολιτικά επιχειρήματα, που να δικαιολογούν την άποψή τους, είτε αποφεύγουν να πουν οτιδήποτε, είτε γίνεται απλή αναφορά στα παρακάτω επιχειρήματα:
1) Μας έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν», ενώ ήξερε για την κατάσταση που ήταν η χώρα το 2009
2) Μας έβαλε στο μνημόνιο την άνοιξη του 2010
3) Επί πρωθυπουργίας του μειώθηκαν μισθοί, συντάξεις, κ.λ.π.
4) Δεν είναι ικανός πολιτικός
5) Έκανε μεγάλο λάθος με την πρότασή του για δημοψήφισμα
6) Είναι καλός για ένα κράτος σαν τη Σουηδία, αλλά όχι για την Ελλάδα, που χρειάζεται ηγέτη
1) Λεφτά υπάρχουν:
Ολόκληρη η φράση, που παραλείπεται σκόπιμα φυσικά από όσους θέλουν να λαϊκίζουν ήταν: «Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας».
Όσοι κατάλαβαν, ότι τα λεφτά υπάρχουν σε κάποια συρτάρια του υπουργείου οικονομικών και θα μοιράζονταν στο λαό την επομένη της ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, είτε είναι ηλίθιοι, είτε έχουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε ηλίθιους. Οι πολιτικάντηδες απομόνωσαν τις δύο πρώτες λέξεις και έστησαν πολιτικές καριέρες πάνω σ’ αυτές.
2) Μας έβαλε στο μνημόνιο
Ας δούμε τα οικονομικά δεδομένα το 2003, όταν κέρδισε τις εκλογές ο κ. Καραμανλής.
A. H ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ (Αποτελέσματα 31/12/2003):
1. Πρωτογενείς Δαπάνες ……………………=30 Δις Euro
2. Έλλειμμα Προϋπολογισμού ……………=3,3 % του ΑΕΠ
3. Πρωτογενές Έλλειμμα …………………….= 0
4. Πρωτογενές Πλεόνασμα …………………=1,7 % του ΑΕΠ
5. Έλλειμμα Ισοζυγ. Τρεχ. Συναλλαγών.= 8,65 Δις
6.ΔημόσιοΧρέος……………………………..=178 Δις
Και ας δούμε πως ήταν οι ίδιοι οικονομικοί δείκτες, όταν αποχώρησε ο κ. Καραμανλής.
Β. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Αποτελέσματα 31/12/2009):
1. Πρωτογενείς Δαπάνες …………..= 59 Δις (Αύξηση 96,66%)
2. Έλλειμμα Προϋπολογισμού…….=15.6 % του ΑΕΠ (36 Δις -Αύξηση 387,5%)
3.Πρωτογενές Έλλειμμα …………….. =10,6 % του ΑΕΠ (24,5 Δις- Αύξηση = ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ
4. Πρωτογενές Πλεόνασμα ………….=0
5. Έλλειμμα Ισοζυγίου Τρεχουσών
(Εξωτερικών) Συναλλαγών …………=25,8 Δις (11,2%
του ΑΕΠ) Αύξηση 198,2%
6. Δημόσιο Χρέος ………………………..=299 Δις (129,7%
του ΑΕΠ) Αύξηση σε Euro: 67,98%
ΕΔΩ μπορεί να βρει, όποιος ενδιαφέρεται για τεκμηρίωση όσων διαβάζει, διάφορα στατιστικά στοιχεία σε διάφορους τομείς.
Η Δημοσιονομική κατάρρευση της χώρας, «επίτευγμα» της κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν η αιτία που τα επιτόκια ανέβηκαν στα ύψη και ουσιαστικά έθεσε την Ελλάδα εκτός αγορών. Όταν οι ίδιοι αντιλήφθηκαν τι συμβαίνει, όσοι έχουν καλή μνήμη θα θυμούνται, έκλεισαν μεσάνυχτα τη βουλή (καλοκαίρι του 2009) και πήγαν εσπευσμένα σε εκλογές.
Κανένα από τα ΜΜΕ δεν εγκάλεσε τον απίθανο τύπο που παρίστανε τον πρωθυπουργό για πέντε χρόνια να εξηγήσει πως τα πέτυχε όλα αυτά. Δεν υπάρχει προηγούμενο σε καμία χώρα του κόσμου πρώην πρωθυπουργός και μετέπειτα βουλευτής, εδώ και πέντε χρόνια, να μη πάρει ποτέ το λόγο για να δώσει οποιεσδήποτε εξηγήσεις!!! Γιατί υπάρχει αυτή η αφύσικη προστασία; Γιατί δεν ασχολείται μ’ αυτόν ο κωμικός κ. Λάκης Λαζόπουλος; Έφτασαν στο σημείο να μας τον προβάλουν και σαν υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας!!!
Το μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα της αδυναμίας της χώρας να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες.
Το δελτίο τύπου για τις υποχρεώσεις της χώρας τον Απρίλιο-Μάιο 2010 έγραφε:
Οι επόμενοι 2 μήνες αναμένεται να είναι οι πιο θερμοί μήνες του οικονομικού έτους 2010,τόσο για το ελληνικό δημόσιο. Το δίμηνο Απρίλιος-Μάϊος το Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να αναχρηματοδοτήσει ομόλογα και γραμμάτια (συν τόκους) που λήγουν, ύψους 25 δις € ενώ παράλληλα οι ελληνικές Τράπεζες πρέπει να αποπληρώσουν χρέη προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ύψους περίπου 28 δις € !!!
Συγκεκριμένα το Δημόσιο πρέπει να δανειστεί εκ νέου ώστε να καλύψει :
Α.Το πενταετές ομόλογο που λήγει στις 20 Απριλίου ύψους € 8,224 δις € που εκδόθηκε το 2005 με επιτόκιο 3 %.
Β.Το δεκαετές ομόλογο που λήγει στις 19 Μαΐου, ύψους € 8,466 δις € που εκδόθηκε το 2000 με επιτόκιο 6%.
Γ. Υπόλοιπες δανειακές υποχρεώσεις (Γραμμάτια, ειδικές εκδόσεις, στρατιωτικές δαπάνες), ύψους περίπου 6 δις €
Δ. Τόκους περίπου 2,75 δις €
Η χώρα, όφειλε, είτε να βρει τρόπο να πληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, είτε να κηρύξει άτακτη πτώχευση! Πιθανόν ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ να είχαν διασωθεί πολιτικά, αν μάλιστα φόρτωνε όλες τις ευθύνες στους προκατόχους του και τους έσερνε σε ειδικά δικαστήρια. Μαζί τους όμως θα μπαίναμε όλοι σε άγνωστες περιπέτειες. Δεν είναι εύκολο να πεις στον κόσμο μέσα στην καλή του χαρά ότι από αύριο θα πληρώνεται το μισό του μισθό ή τη σύνταξη ή ότι δεν θα μπορεί να κάνει ανάληψη των καταθέσεών του.
Υπενθυμίζεται ότι δεν υπήρχε μηχανισμός στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία και αγώνα Γιώργου Παπανδρέου και ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες λειτουργίας του λίγες ώρες πριν λήξουν οι προθεσμίες πληρωμής, καθώς έπρεπε να εγκριθεί από τα κοινοβούλια των χωρών-μελών της Ε.Ε. Επομένως δεν υπήρχε ο πολιτικός χρόνος για άλλου είδους κινήσεις από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης.
Κάποιοι κυκλοφόρησαν παραμύθια για φίλους Κινέζους, που ήταν έτοιμοι να τα πληρώσουν, αλλά αρνήθηκε ο Παπανδρέου, γιατί δεν τον άφηναν οι Αμερικανοί, άλλοι ότι ήταν πρόθυμοι οι φίλοι μας οι Ρώσοι και άλλοι ότι υπήρχαν ομογενείς Αμερικανοί που διέθεταν 600 δις και περίμεναν νεύμα Παπανδρέου για ν’ ανοίξουν τα πουγγιά τους . Ό,τι παλαβομάρα κυκλοφορούσε υιοθετούνταν από όλα τα μέσα και δηλητηρίαζε το πολιτικό κλίμα με τον Σαμαρά και τον Τσίπρα να ανταγωνίζονται σε «αντιμνημονιακή» ρητορεία εκ του ασφαλούς.
3) Επί πρωθυπουργίας του μειώθηκαν μισθοί, συντάξεις, κ.λ.π.
Όντως αυτά συνέβησαν. Υπενθυμίζω όμως ότι έως τον Δεκέμβριο του 2011 οι μειώσεις των μεσαίων και μικρών μισθών και συντάξεων ήταν σχεδόν ασήμαντες
Οι περιβόητες περικοπές κατά το 2010 και 2011, ήταν ασήμαντες έως μηδενικές. Γιατί :
Α. Στον ιδιωτικό τομέα δεν υπήρξε καμία περικοπή στους μισθούς και στα δώρα.
Β.Στο Δημόσιο ( το ίδιο χρονικό διάστημα ) και για ετήσιες αποδοχές έως 32 – 33 χιλιάδες (μικτά), η μικρή μείωση των ονομαστικών αποδοχών, καθώς και η μείωση στα δώρα, ισοσταθμίστηκε από τις βελτιωμένες φορολογικές κλίμακες που καθιέρωσε η κυβέρνηση ΓΑΠ. Οι βελτιωμένες φορολογικές κλίμακες είχαν ως αποτέλεσμα χαμηλότερους συμπληρωματικούς φόρους για το 2009 και μείωση των παρακρατούμενων φόρων για το 2010 και το 2011 και σε συνδυασμό με την επιστροφή φόρου που υπήρξε το 2011 λόγω συλλογής αποδείξεων, η μείωση των αποδοχών υπήρξε από ελάχιστη έως μηδενική!!!
(Βέβαια υπήρξε για ομάδες εργαζομένων μείωση αποδοχών από το φθινόπωρο του 2011 λόγω ενιαίου μισθολογίου).
Γ. Συντάξεις : α. Οι συντάξεις έως 1000 ευρώ το μήνα δεν είχαν καμία μείωση (Η μείωση στα δώρα ισοσταθμίστηκε από τη μείωση των παρακρατούμενων φόρων και την επιστροφή φόρων λόγω αποδείξεων) β.Στις Επικουρικές Συντάξεις δεν υπήρξε καμία μείωση ούτε στις μηνιαίες αποδοχές ούτε στα δώρα. Σε συνδυασμό δε, με τα προηγούμενα (μειωμένοι φόροι λόγω φορολογικών κλιμάκων, επιστροφή φόρου λόγω αποδείξεων) στις Συντάξεις των ετών 2010 και 2011 ύψους έως 33.000 ετησίως δεν υπήρξε καμία μείωση. Οι κλαυθμοί και οδυρμοί αφορούσαν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ (Ραδιοτηλεοπτικοί Σταθμοί και Εφημερίδες) που σε απόλυτη αρμονία με το ΣΥΝΟΛΟ της τότε αντιπολίτευσης δημιούργησαν πανικό, που είχε ολέθριες επιπτώσεις στην οικονομία. Ακόμα και οι αδαείς ξέρουν τις επιπτώσεις που έχει η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ των πολιτών στην οικονομική δραστηριότητα. Η ανεργία ήταν στο 21%. Ήταν τότε που οι πλατείες γέμισαν με αγανακτισμένους (δικαίως ). Μ’ αυτά τα δεδομένα την διετία 2010-2011 το Έλλειμμα μειώθηκε κατά 14.3 Δις (6,2% του ΑΕΠ)! Ποιος μπορεί να μας πει σήμερα (από το 2012 και μετά) πόσο μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις; Και από τα χρήματα που καταβάλλονται πόσα επιστρέφονται με παντός είδους χαράτσια; Σε τι ποσοστό είναι η ανεργία σήμερα; Που πήγαν οι αγανακτισμένοι; Τι άλλαξαν προς το καλύτερο όσοι κυβέρνησαν από το 2012 και μετά, για να δικαιούνται αν όχι επαίνους, έστω την ανοχή των μίντια; Ποιος απ’ όλους αυτούς απαξιώνεται και δέχεται επιθέσεις από τα ΜΜΕ, στην ελάχιστη έστω ένταση, αυτών που δέχονταν τότε και δέχεται ακόμη ο Γιώργος Παπανδρέου; Τι κατάφεραν όλοι αυτοί έχοντας μάλιστα μηδενική λαϊκή αντίδραση στα τρία χρόνια που πέρασαν, υποστήριξη των ΜΜΕ και πολιτική στήριξη από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος εκτός ΣΥΡΙΖΑ και κάποιων άλλων ασήμαντων πολιτικών δυνάμεων;
Στα δυο χρόνια της κυβέρνησης Παπανδρέου θεσπίστηκαν με λυσσώδης αντιδράσεις από τα ΜΜΕ:
· Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος,
· Άρση του Τραπεζικού Απορρήτου,
· ΔΙΑΥΓΕΙΑ,
· Open Gov,
· Φορολόγηση των Offshore,
· Νόμος για το Ξέπλυμα του Βρώμικου Χρήματος,
· Ηλεκτρονική Κάρτα Αποδείξεων
· Καλλικράτης,
· Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.
· Ηλεκτρονική συνταγογράφιση φαρμάκων
· Απογραφή αριθμού Δημοσίων υπαλλήλων
Ότι πρέπει δηλαδή, για να γίνει κόκκινο πανί για το Πολιτικό – Οικονομικό – Εκδοτικό Κατεστημένο! Παραοικονομία, Διαφθορά , Φοροδιαφυγή σε μια ανίερη συμμαχία από ένα λαό που τα έχει στο DNA του, με συντονιστές τους μόνιμους εργολάβους των εθνικών έργων και συνάμα ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Τόλμησε να «χαλάσει την πιάτσα» και να μη συνηγορήσει στα εκδοτικά Θαλασσοδάνεια. Οι λίστες με παράνομες εξαγωγές χρήματος, που εμφανίστηκαν και οι συλλήψεις «επώνυμων», που οδηγούνταν στις φυλακές δεν προέκυψαν εκ του μηδενός. Ήταν φαινόμενα που θορύβησαν πολλούς. Υπάρχει κάποιος που δεν καταλαβαίνει ακόμα γιατί το Εκδοτικό Οικονομικό Πολιτικό Κατεστημένο λύσσαξε εναντίον του και ακόμα και τώρα βγάζει σπυράκια και απαξιώνει με κάθε τρόπο κάθε υποψία επανεμφάνισής του στο πολιτικό προσκήνιο;
4) Δεν είναι ικανός πολιτικός
Για την ικανότητα ενός πολιτικού αποφαίνεται συνήθως η ιστορία. Όταν οι μελετητές έχουν στη διάθεσή τους και τις αφηγήσεις άλλων πρωταγωνιστών των υποθέσεων που χειρίστηκε. Τότε μόνο μπορεί κανείς να εκτιμήσει με ποιες συνθήκες πάρθηκαν οι αποφάσεις που καθόρισαν τα ιστορικά γεγονότα και τις δυνατότητες που είχε ο κάθε παίκτης να τα επηρεάσει προς το συμφέρον της χώρας του. Όταν αποκαλύπτονται και οι ρόλοι άλλων παραγόντων, που συνήθως, την ώρα που παίζονται τα παιχνίδια είναι αθέατοι, αλλά πολλοί σημαντικοί. Τότε μπορεί να αποδειχθεί ένας πολιτικός πολύ μεγάλος, ενώ δεν κατάφερε κάτι θετικό, αλλά απέτρεψε μια μεγάλη καταστροφή ή μπορεί να αποδειχθεί πολύ λίγος αν κατάφερε λίγα, ενώ είχε την ευκαιρία να πετύχει πολλά. Ήδη άρχισαν να αποκαλύπτονται πολλά από τα παρασκήνια των διαπραγματεύσεων τις κρίσιμες ώρες, που μπορούν να αξιολογηθούν από όποιον δεν έχει παρωπίδες. .
Ενδείξεις για τις ικανότητές του μπορεί να έχει κανείς από την εκτίμηση που έχει από τα πολιτικά υποκείμενα, με τα οποία συνεργάζεται ή συγκρούεται στη διεθνή πολιτική αρένα. Με λίγα λόγια πόσο τον υπολογίζουν στα διεθνή πολιτικά φόρα. Το γεγονός ότι συνεχίζει να εκλέγεται πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, να προσκαλείται στα πλέον σημαντικά διεθνή tink tanks και να συγκαταλέγεται από ξένους πολιτικούς παρατηρητές στους εκατό πιο σημαντικούς πολιτικούς του κόσμου, ίσως να αποτελεί μια ένδειξη, αλλά όχι τόσο σημαντική για όσους θεωρούν ότι οι ξένοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται, ενώ έχει μεγάλη βαρύτητα η γνώμη του Καμμένου, του Άδωνι, της Βούλτεψη και της Μιμής.
5) Έκανε μεγάλο λάθος με την πρότασή του για δημοψήφισμα
Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι περισσότερο γ΄αυτό. Θα παραπέμψω στην ανάρτησή μου με τίτλο «Η ιστορία θα κρίνει, αν η απόφαση για δημοψήφισμα ήταν σωστή» που έγινε λίγα μόνο εικοσιτετράωρα μετά την σχετική απόφαση από τον τότε πρωθυπουργό.
6) Είναι καλός για ένα κράτος σαν τη Σουηδία, αλλά όχι για την Ελλάδα, που χρειάζεται ηγέτη.
Aν θέλουμε να παραμείνουμε ένα τριτοκοσμικό, πελατειακό κράτος, τότε ναι, είναι ένα επιχείρημα, που δύσκολα μπορώ να αντικρούσω. Μας αρκούν τότε οι πολιτικοί που έχουμε ήδη στην κυβέρνηση. Το να παραμείνει η χώρα, ως έχει είναι μια σεβαστή άποψη, που ίσως κατά βάθος έχει τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Μόνο που φοβάμαι, πως οι περισσότεροι θα ήθελαν πολύ να αλλάξει, αλλά μόνο για τους άλλους. Τα παράθυρα για χαριστικές διευθετήσεις να ήταν ανοιχτά μόνο για τις δικές μας υποθέσεις, η ανοχή μόνο για τις μικροπαρανομίες μας , για τη φοροδιαφυγή μας, για το βόλεμα μόνο των δικών μας παιδιών. Για τους άλλους αυστηροί νόμοι, αξιοκρατία, Γερμανική πειθαρχία. Αν βρισκόταν κ’ ένα κόμμα που, ενώ για όλους τους άλλους θα ήταν Δευτέρα, για μας να εξασφάλιζε μονίμως Κυριακή, θα το ψηφίζαμε με δέκα χέρια!
Οι ηγέτες, όπως τους ξέραμε τουλάχιστον μέχρι τώρα, μάλλον μας έχουν τελειώσει. Αντικαταστάθηκαν ήδη από τεχνοκράτες, οι οποίοι φάνηκαν πολύ λίγοι στη διαχείριση της πολιτικής. Πλέον οι νέες γενιές πολιτών έχουν και γνώσεις και μόρφωση, που ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο της πλειοψηφίας των παλιών πολιτικών και σύγχρονων τεχνοκρατών. Δεν ψάχνουν για μεσσίες. Οι νέοι χρειάζονται πολιτικούς με εντιμότητα και πραγματική θέληση να δώσουν ρόλους στους πολίτες. Πολιτικούς, που να υπηρετούν αξίες και να κινούνται ανάμεσά μας σαν κοινοί θνητοί και όχι σαν περιούσιοι ολιγάρχες.
Προ(σ)καλώ τους φίλους σε συζήτηση με πολιτικά επιχειρήματα χωρίς κραυγές, προκαταλήψεις και ιδεοληψίες.
πηγή: http://2glor.blogspot.gr/2014/12/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.