Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα του Left.gr κατά των δημοσιογράφων Ηλία Κανέλλη και Δημήτρη Μητρόπουλου. Συγκεκριμένα στις 5/2/2013 το site του ΣΥΡΙΖΑ left.gr ανέφερε «εκείνο όμως που καθιστά θλιβερό τον κύριο Μητρόπουλο ως δημοσιογράφο δεν είναι το φακιόλι του δουλικού που φορά όταν γράφει εναντίον του Τσίπρα και των συνεργατών του. Θλιβερό τον καθιστά η ανικανότητά του να τους αντιμετωπίσει πολιτικά. Και τέλος πάντων, αν θέλει να κάνει τον υπηρέτη, ας αφήσει την εφημερίδα και ας πάει κατευθείαν στην αχανή παραθαλάσσια εξοχική κατοικία του κυρίου Ψυχάρη στην Αργολίδα. Όλο και κάποιος θα χρειάζεται να καθαρίζει τις αυλές και τις ακτές του». Μάλιστα το δημοσίευμα περιελάμβανε και φράσεις –εκλαμβανόμενες από πολλούς ως απειλές– κατά δημοσιογράφων, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την εξουσία. Στην φράση του άρθρου του Δ. Μητρόπουλου «με την άδεια του Διονύση Σαββόπουλου, από τον “Αριστοφάνη που γύρισε από τα θυμαράκια”, στην Κουμουνδούρου δεν έχουμε “μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική”, αλλά που τα θέλει όλα δικά της» το left. gr απαντούσε: «Ας τον ενημερώσει λοιπόν κάποιος ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έρθει η ιστορική στιγμή μας, θα απαιτήσουμε κάτι περισσότερα από “όλα”. Κι αυτή η πρόσθετη απαίτηση θα κάνει δύσκολη και τη ζωή της διαπλοκής. Σωστά όμως ανησυχεί, γιατί δύσκολη δε θα γίνει μόνο η ζωή των αφεντάδων, αλλά και του υπηρετικού τους προσωπικού».
Μόλις 16 μέρες μετά (21/2/2013) ήρθε κι άλλη επιθετική ανάρτηση του site κατά δημοσιογράφου. Ο κλήρος αυτή τη φορά έπεφτε στον Ηλία Κανέλλη. Το απαξιωτικό κείμενο κατέληγε και αυτή τη φορά με μία απειλή: «Τόσο ο ΔΟΛ, όσο και άλλα δημοσιογραφικά συγκροτήματα έχουν μεγάλη πληθώρα αναρριχητικών φυτών στις αυλές τους. Προτείνουμε σε όλα αυτά να ξαναδιαβάσουν από τους κλασικούς, που τόσο καλά γνωρίζει ο Ηλίας Κανέλλης, του “Άθλιους” του Ουγκώ. Ο Ιαβέρης στο τέλος αυτοκτονεί». Μάλιστα, στο ίδιο άρθρο το site δε δίσταζε να καταφερθεί και εναντίον ανθρώπων του πνεύματος, οι οποίοι έχουν «τολμήσει» κατά το παρελθόν να ασκήσουν κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ ή τον Αλέξη Τσίπρα: «Ο αποδεκτός πολιτισμός των οργανικών διανοούμενων του συστήματος είναι ο πολιτισμός των υποταγμένων. Της κυρίας Δημουλά, του Θεοδωρόπουλου, του Χωμενίδη…»
Ερώτημα πρώτο: Έχει ένα κόμμα –όποιο κι αν είναι αυτό– το ηθικό δικαίωμα να κάνει τέτοιου τύπου διαχωρισμούς των ανθρώπων του πνεύματος σε υποταγμένους και πατριώτες;
Ερώτημα δεύτερο: Μπορεί μία εφημερίδα της Αριστεράς να αφήνει σεξουαλικά υπονοούμενα με χαρακτηρισμούς που παραπέμπουν στην Αυριανή του ’80, όπως «βεζυροπούλα» για τον Γ. Πρετεντέρη, και 27 μέρες μετά να διαμαρτύρεται για «σεξιστικού τύπου χαρακτηρισμούς» απέναντι στη Ζωή Κωνσταντοπούλου;
Ερώτημα τρίτο: Ένας δημοσιογράφος ενδέχεται να είναι καλός και συνεπής στη δουλειά του ή να ασκεί τα καθήκοντά του πλημμελώς. Μπορεί να είναι εύστοχος στο σχολιασμό του ή μονομερής στην κριτική του. Μπορεί να είναι ο χειρότερος που έχει υπάρξει ποτέ. Ας πούμε ότι τα άρθρα των προαναφερθέντων δημοσιογράφων και οι απόψεις τους να είναι για τα σκουπίδια! Ότι δεν αξίζουν ούτε να διαβαστούν. Από πότε όμως ένα κόμμα μπορεί να στοχοποιεί και να αντικρούει, όχι την αντίπαλη άποψη, αλλά να προσβάλει την προσωπικότητα του δημοσιογράφου αποκαλώντας τον δουλικό, ανίκανο, υπηρέτη, αναρριχητικό φυτό; Θα ήταν ευχής έργο να μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει τεκμηριωμένα στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι πληρώνονται από σκοτεινά κονδύλια, προκειμένου να στηρίξουν το μεν ή το δε. Έως ότου όμως εμφανιστούν αυτά τα στοιχεία, τι είναι αυτό που νομιμοποιεί ένα κόμμα να λογοκρίνει ή να επιτίθεται διαπομπεύοντας κάθε δημοσιογράφο που «τολμά» να εκφράσει άποψη κατά του ΣΥΡΙΖΑ;
Ερώτημα τέταρτο: Τι θα είχε συμβεί και πως θα είχε αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ εάν η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ έγραφαν άρθρα σε κομματικά έντυπα στα οποία χαρακτήριζαν «βεζυροπούλα» και «δουλικό» κάποιον δημοσιογράφο της Αυγής; Εκτός αν φασισμός είναι μόνο όταν κάποιος προσπαθεί να φιμώσει δημοσιογράφους του ΣΥΡΙΖΑ.
Βέβαια, αποδεικνύεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πράττει άριστα για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στη συνείδηση του μέσου Έλληνα οι δημοσιογράφοι (και με δικά τους λάθη) έχουν καταστεί οι διαπλεκόμενοι, οι ακριβοπληρωμένοι, τα λαμόγια και καθένας που καταφέρεται εναντίον τους το καρπώνεται πολιτικά. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι κάθε μεθοδευμένη προσπάθεια φίμωσης, κάποτε φέρνει αποτέλεσμα. Πλέον, κάθε δημοσιογράφος που θα σκεφτεί να εκφράσει τη γνώμη του για τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι ενδέχεται την επομένη να δει στην «Αυγή» άρθρο με χαρακτηρισμούς όπως «χυδαίο και χαμερπή δημοσιογράφο» και πρωτοσέλιδο με παχύ τίτλο όπως το σημερινό: «Πρετεντέρη, Πρετεντέρη, άσ’ το καμουτσίκι απ’ το χέρι» και σχόλιο: «Επιτέλους! Καιρός ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του 27%, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, να γυρίσει την πλάτη σε αυτό το φασιστοειδές που ονομάζεται Γιάννης Πρετεντέρης. Η απόφαση να μην ξανασυμμετάσχει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην “Ανατροπή” έπρεπε να είχε ληφθεί εδώ και μήνες, από τότε που ο βορβορώδης οικοδεσπότης της κατηγορούσε την Αριστερά ως ηθικό αυτουργό των δολοφονιών στη Μαρφίν και ως ιδεολογικό καθοδηγητή της τρομοκρατίας. Δεν πειράζει, κάλλιο αργά παρά ποτέ, ευτυχώς που εκδηλώθηκε έστω και τώρα η δημόσια περιφρόνηση του εγκάθετου».
Ερώτημα πέμπτο: Είναι επιτρεπτό ένα κόμμα να δημιουργεί ατμόσφαιρα εμφυλίου πολέμου, κάνοντας λόγο για στρατοδίκες μετεμφυλιακών στρατοδικείων;
Ερώτημα έκτο και σημειολογικό: Την επομένη της εκπομπής του Γ. Τράγκα, το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να απαγορεύσει σε στελέχη του να ξαναεμφανιστούν στον Πρετεντέρη; Ο Δημήτρης Παπαδημούλης έγραφε στο twitter: «Κάτι μου λέει ότι από την αποψινή συζήτηση στην “Ανατροπή” του Πρετεντέρη, ο μεγάλος κερδισμένος θα είναι ο απών ΣΥΡΙΖΑ. Επιλογή αξιοπρέπειας».
Ερώτημα τελευταίο: Η εμφάνιση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προ δύο εβδομάδων στην εκπομπή του κ. Τράγκα τι επιλογή ήταν;
http://www.athensvoice.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.