ΜΙΣΟΛΟΓΑ ΚΑΙ «ΝΑΙ, ΜΕΝ ΑΛΛΑ…» !...

Το 9ο Συνέδριο χαρακτηρίστηκε από συμπεριφορές και πρακτικές μεσοβέζικες. Κι αυτό έγινε εκατέρωθεν… Κι από τους μεν και από τους δε… Όλοι, σχεδόν, κρύφτηκαν ή, μάλλον, έκρυψαν τα λόγια τους, σε μια διαδικασία που, δεν ξέρω αν το στόχευε, αλλά ως αποτέλεσμα είχε το κουκούλωμα των ζητημάτων κάτω από το χαλί.

Ας ξεκινήσω από τους «κοντινούς» μου, τους απέναντι στο Βενιζέλο, το μηχανισμό του, τις πολιτικές του και τη στρατηγική του : παρουσίες και τοποθετήσεις εξ απαλών ονύχων !

Την ουσία των εξελίξεων, από τότε που ο Βαγγέλας απέτυχε να εκλεγεί Πρόεδρος και της μακρόχρονης υπονομευτικής του λειτουργίας και δράσης, κανείς δεν την ονομάτησε.

Ο Καρχιμάκης, ο Παπουτσής και οι άλλοι, έβαλαν το ζήτημα της …έρευνας, για το «πως έπεσε ο Παπανδρέου…» και διερωτήθηκαν «ποιοι τον έριξαν ?…».

Ως τι και πως... το ερώτημα ? Τι και πια έρευνα κι από ποιον ?...

Οι έρευνες είναι για τους εισαγγελείς και την Αστυνομία… Οι πολιτικοί είναι για τις εκτιμήσεις, για τις αποκαλύψεις και τις καταγγελίες ! Δεν είναι, τάχα, γνωστό, ποιοι έριξαν τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό της χώρας, πριν, ακόμα, το μισό της θητείας του ?...
Οι, από μέσα, διεκπεραιωτές των άνομων σχεδίων του ευρωπαϊκού δεξιού κατεστημένου, στο χώρο του Συνεδρίου βρίσκονταν και «χόρευαν» ! Οι Γρηγοράκηδες, οι Λιτζέρηδες, οι Τόνιες, οι Εύες, όλοι οι καλικάτζαροι του Βαγγελοβενιζελισμού, στην αίθουσα ήταν !...

Σχετικά με τους άλλους, τα τσιράκια και τους παπαγάλους του Βενιζέλου : με διατεταγμένο φίμωτρο, στα πλαίσια της εντολής«πάμε λάου – λάου, για το σκοπό μας…».

Ο, και τυπικά, έλεγχος του κόμματος, ως κεντρικός στόχος, επέβαλλε χαμηλούς τόνους, έως …καθωσπρεπισμό ! Μπηχτές, άλλά όχι κτυπήματα. ΄Ένα τριήμερο είναι κι από Δευτέρα, ό,τι λέγαμε κι ό,τι κάναμε, ως την Πέμπτη, θα τα ξακακάνουμε και θα τα ξαναλέμε, για τον Παπανδρέου, για τους κηπουρούς του, για τις μαλακίες του κλπ, κλπ…

Το κεντρικό και ουσιαστικό πολιτικό ζήτημα – δίλημμα, έμεινε, δυστυχώς αναπάντητο ή, μάλλον, πήρε κι αυτό μεσοβέζικη απάντηση :το ΠΑΣΟΚ ξεκινάει και πάλι, για να συγκροτήσει μια μεγάλη Κεντρο-αριστερά, (άρα ενωμένη και από ΟΛΟΥΣ), που θα προβάλλει ως εναλλακτική κυβερνητική πρόταση στη Δεξιά, αλλά και τις δεξιές πολιτικές ή οργανώνεται και προσαρμόζεται στα μέτρα και το ρόλο ενός κόμματος – κολαούζου, δεκανίκι των κυβερνήσεων της Δεξιάς ?

Αυτό που ο «λαγός» με τ΄ όνομα Χριστοφιλοπούλου είχε πει, πως « θα συνεχιστεί και μετεκλογικά η κυβερνητική συνεργασία του κόμματος με τη ΝΔ…», ο Βενιζέλος δεν το επανέλαβε, αλλά, ούτε και το απέκλεισε, πράγμα που αν συνδυαστεί και με το ό,τι δεν προσδιόρισε τίποτα το συγκεκριμένο, το αφήνει ως το σοβαρότερο ενδεχόμενο !...

http://logoplokies.blogspot.gr